© Copyright 2024
Sitemizde yayınlanan haberlerin telif hakları gazete ve haber kaynaklarına aittir. İzin alınmadan, kaynak gösterilerek dahi iktibas edilemez.
Tüm Yazarlar
Kemal İnat Yazıları
Türkiye-Rusya ilişkilerinin rasyonalitesi
15 Temmuz sonrasında Ankara ile Moskova arasında yaşanan yakınlaşmanın Suriye sorununa kalıcı bir çözüm bulunması konusunda bir fırsata dönüştürülmesi büyük önem arz etmektedir. İran, Katar ve belki Suudi Arabistan’ın da dahil edilmesiyle sağlanabilecek bir mutabakata Türkiye ve Rusya öncülük edebilir.
DAEŞ’e karşı Türkiye kendi yöntemini geliştirmeli
Ankara’nın bugüne kadar Suriye’deki çatışmalara doğrudan taraf olmaktan kaçınması rasyoneldi ancak artık Türkiye, DAEŞ tarafından doğrudan hedef alınmaktadır. Türkiye’nin DAEŞ tehdidi konusunda müttefiklerine güvenmek yerine kendi başının çaresine bakması gerekmektedir ki Ankara bu durumun farkındadır.
Batı ile güvenlik ortaklığımızın geleceği
Çok sayıda kişi, “Batılı “müttefiklerimiz” PKK’nın Suriye’deki uzantılarına açık destek verirken, Türkiye neden Avrupa ve Amerika’yı tehdit eden terör konusunda onlarla işbirliği yapıyor?” sorusunu sormaya başladı. Bu soru, Türkiye ile Batılı ülkeler arasındaki ittifakı sarsıntıya uğratacak sorunlara yol açacaktır.
İran-Suudi rekabeti MEZHEP TEMELLi Mi?
Ortadoğu’nun sürüklendiği kaos ortamını kendi nüfuzunu artırmak için bir fırsat olarak değerlendirmek isteyen İran “Hizbullah modeli” silahlı güçler oluşturulmasına destek vermiş Kasım Süleymani gibi figürleri cepheye sürmekten geri durmamıştır. Bu tavır, Suudi Arabistan’ın güvenlik kaygılarını artırmış ve aynı sertlikte cevap vermesine yol açmıştır.
Duygular ve rasyonalite arasında Türkiye-İsrail ilişkileri
İsrail ile ilişkilerde çatışmanın azaltılmasına yönelik adımlar Türkiye’nin Filistin davasına sırtını döneceğinin değil daha fazla sahip çıktığının göstergesidir. İsrail tarafıyla yapılan görüşmelerde Türkiye’nin Filistinlilere yönelik taleplerindeki ısrarları bunun açık göstergesidir.
G-20 ve Türkiye’nin yeri
G-20’nin güçlü sanayi ülkeleri, mülteci sorunu, Suriye ve Irak iç savaşları ile bu savaşlar bağlamında bölgede güçlenen terörizm dolayısıyla yaşanan insanlık trajedilerini görmeyip terör örgütlerini yanlış çıkar algıları çerçevesinde bir araç olarak değerlendiren politikalarını sürdürmeleri durumunda uluslararası sistemdeki düzen kurucu pozisyonlarını sürdüremeyeceklerdir.
Suriye’de yeni dönem
Suriye’nin ve Ortadoğu’nun geleceği bölgesel aktörlerin değil küresel aktörlerin politikalarıyla şekillenecektir. Bu, bölgesel aktörlerin kendi sorunlarını kendi inisiyatifleriyle çözemediklerinin açık bir göstergesi olmuştur. Daha önceki birçok meselede olduğu gibi, bölgesel aktörler Ortadoğu’daki çatışmaların çözümü konusunda bir türlü işbirliği yapamadıkları için Suriye, Rusya ve ABD gibi aktörlerin küresel güç mücadelesi alanına dönüşmektedir.
Türk-Alman ilişkilerinde ‘güven’ sorunu
İki ülkenin Birinci Dünya Savaşı öncesinde kurdukları “tarihi dostluk” ve “silah kardeşliği”ni tekrar inşa etmeleri zor belki, ancak Schröder hükümeti zamanındakine benzer bir “güven” ilişkisine dönmeleri mümkün. Bunun için her iki tarafın da rasyonel hareket etmesi ve olumsuz algıları besleyecek söylem ve eylemlerden uzak durmaları yeterlidir.
Ortadoğu’da kazananlar aslında kaybedenler mi?
Suriye ve Irak ile ilgili altı çizilmesi gereken nokta: taşların henüz yerine oturmadığı, bugünkü konjonktüre bakarak kendisini kazananlar arasında görerek sevinen tarafların yarın taşlar yerine oturduğunda kendisini kaybeden tarafta görmesi ihtimalinin yüksek olduğu gerçeğidir.
Mısır’da idam kararları ve sorumlular
Mısır’da Cumhurbaşkanı Muhammed Mursi ve üst düzey İhvan üyeleri hakkında verilen idam kararları Mısır ve bölge siyaseti açısından ne anlam ifade ediyor? Bu kararların dünya siyaseti açısından herhangi bir anlamı var mı? Bölge ülkelerinin ve bölge dışı küresel güçlerin bu konudaki politikalarını nasıl analiz etmek gerekiyor?
Özellikle idam kararları ve halkın oylarıyla seçilen cumhurbaşkanına yapılan muameleyi insan hakları hukuku açısından değerlendirelim.
Ortadoğu siyasetinin kodları: Kardeşlik yerine çıkarlar mı?
Ortadoğu’yu felaketlere sürükleyen yeni yapay kardeşliklerin keşfedildiği ve hem içeriden hem de dışarıdan teşvik edildiği görülüyor: Mikro düzeydeki mezhepsel, ideolojik ve etnik aidiyet ve asabiyelerin 19. yüzyıldaki ulusçuluk akımının yaptığına benzer bir şekilde Ortadoğu bölgesini kasıp kavurduğu bir dönem yaşanıyor.
Algılar, gerçekler ve Ortadoğu’ya dair sorular
Avrupalılar gibi çatışmayı terk edip işbirliği temelli bir barış havzası oluşturmak için, İkinci Dünya Savaşı gibi bir felaketi mi yaşamamız gerekiyor. Suriye, Irak ve Libya’da ölen yüz binlerce insanın sayısı yeterli değil mi hala. Ortadoğu halkları olarak, mevcut çatışmalar üzerinden olumsuz algıları iyice besleyip felaketin daha da büyümesini ve yangının Türkiye, İran ve Suudi Arabistan’a yayılmasını mı bekliyoruz.
Şah-Fırat operasyonu ve Türkiye’nin Ortadoğu politikası
Türkiye’nin geçen hafta sonu gerçekleştirmiş olduğu Şah-Fırat Operasyonu ile Süleyman Şah Türbesi’ni, bulunduğu “korunmasını zor konumdan” Türkiye sınırına çok yakın “korunması kolay ve riski az” bir bölgeye taşıması çok konuşulan bir olay oldu.
Pakistan’da terörün ‘Amerikan’ kaynakları
Gerek Pakistan’da gerekse Ortadoğu ülkelerinde ve İslam dünyasının herhangi bir köşesinde Pakistan’dakine benzer katliamlar ve çatışmaların önüne geçilebilmesi için bu ülkelerin
yapması gereken şey kendi tehdit algılarını, kendi halklarının çıkarları doğrultusunda ve yabancı aktörlerin etkisi altında kalmadan tanımlamalarıdır.
Avrupa’da ‘öteki’ olmak artık daha zor!
Artık Avrupa Parlamentosu’nda “üçüncü büyük siyasi görüşü” oluşturacak olan yabancı düşmanı partilerin sözcülerinin doğrudan göçmenleri ve Avrupa’da yaşayan yabancıları hedef alan ırkçı söylemlerden kaçınmamaları ve bu söylemlerle oy oranlarını artırmaları Avrupa’da “öteki” olmayı daha da zorlaştıracak bir gelişme olarak karşımıza çıkmaktadır.
Demokrasi ve müdahalecilik arasında AB’nin Türkiye politikaları
Ukrayna’da Yanukoviç’i iktidardan deviren muhaliflerin bu başarısının yalnızca bu ülkenin iç dinamikleriyle elde edilmediği, AB ve ABD’den ciddi bir destek aldıkları herkes tarafından bilinmektedir. AB’nin komşularına karşı dayatmacı politikalar yerine işbirliğine yönelik politikalar geliştirmesi önem kazanmaktadır.
Türkiye-AB ilişkilerinin rasyonel boyutu
Gerek Türkiye’de gerekse AB ülkelerinde rasyonel gerekçelerle açıklanamayacak bir şekilde karşı tarafa şüphe ile yaklaşan kesimlerin varlığı bilinmektedir. Ancak Türkiye’nin, başta komşuları olmak üzere bütün ülkelerle ekonomik ve siyasi alanda işbirliğini temel alan bir ilişki içerisinde olması rasyonel politikanın gereğidir.
Uluslararası sistemde neo-emperyalizm
Batılı ülkelerde herhangi bir gazeteyi eline alıp “dünya” (internationalnews, world, Ausland) sayfalarına bakanlar Suriye, Afganistan, Orta Afrika Cumhuriyeti veya Güney Sudan iç savaşlarında yaşanan yeni katliamları ve Irak, Mısır, Tayland ve Ukrayna gibi ülkelerde yaşanan darbe, iç karışıklık ve çatışmaları anlatan haberlerle karşılaşırlar.
Mısır’daki darbe 1000 yıl sürer mi?
Avrupa Birliği benzeri bir işbirliği ve barış alanının Ortadoğu’da oluşturulması şimdilik çok zor. Ama bölge ülkelerinin kendi çıkarlarını bölge dışı güçlerle kurdukları ittifaklar üzerinden değil de, bölgedeki
komşuları ile işbirliği üzerinden yeniden tanımlamalarının zamanı geldi.
Türkiye’nin Suriye rotası
Türkiye 2010 sonuna kadar başarılı bir şekilde uyguladığı işbirliği ve barış eksenli dış politikasını şartların zorlaştığı dönemlerde de ısrarla devam ettirmelidir. Bölgede kalıcı barışın sağlanabilmesi için, barışı istemesi ve barışa hazır olmasının yanında barışı kurmak için gerektiğinde risk almayı da göze almalıdır.