Düğün dernek kolay iş mi

Sevdiğiniz insanla hayatınızı birleştirmeye karar vermenizle birlikte evlilik hazırlıkları gündeme gelir. Ama bu süreç sadece ‘kız isteme’ ve ‘nişan’ merasiminden ibaret değildir. Şehir hayatında iyiden iyiye uzaklaştığımız her yörenin kendine özgü gelenekleri bu ‘başlangıç’ törenlerini daha da özelleştirir. Kız isteme, söz kesme, bohça, nişan, kına, gelin hamamı, düğün derken liste uzayıp gider. Tüm bu gelenekleri ve daha fazlasını yeni nesiller için bir kültürel hizmet olarak derledik.

Hayaller Hollywood gerçekler 40 kişilik kız isteme: Filmlerde gördüğünüz yıldırım nikâhını kolektif Türk toplumu yemez. Unutmayın söz merasimi, aslen iki ailenin tanışmasıdır. Öncelikle ailesini yanına alan, jilet gibi giyinmiş delikanlı elinde çiçeğiyle çikolatasıyla, kız tarafının evine gider. Ailenin erkek tarafından büyüğü “Allah’ın emri, Peygamberin kavliyle” kızı ister. 

Damat kahvesi hastanede bitmezse sıra söz yüzüğünde: Eğer kız tarafı, teklifi uygun görürse kahveler ikram edilir. Tam bu esnada damada meşhur tuzlu Türk kahvesi verilir. Bazı gelin adaylarının bu geleneği abartıp müstakbel eşlerini hastanelik ettiği vaki. Efendi efendi tuz, şeker ya da kararında pul biber katın! Geline ve damada söz yüzükleri takılırken, dindar bir aile ise dua, seküler ise mutlu bir birliktelik konuşması sonrası kurdele kesilir. Bekâr ve evde kalmışlara kurdeleden birer parça verilir. Unutmadan alyanslarınızı nişan töreninizde takacağınız için söz yüzükleriniz manevi bir anlam taşır. 

Günümüze kadar şanını sürdüren nişan bohçası: Söz kesilirken aileler çoğu kez nişanın ne zaman yapılacağını da belirler. Nişan öncesi mutlaka damadın ailesi geline ve gelinin ailesi de damada alınan hediyelerle bir bohça hazırlar. Gelin ve damadın çoğu kez hayatında bir kez bile kullanmayacağı ama adet yerini bulsun diye alınan hediyeler olabildiğince süslü ve gösterişli bir sandığa yerleştirilir. 

Nişanı kız tarafı düşünsün: Evler küçüldüğü ve aile fertlerinin bir araya gelmesi zorlaştığı için nişan törenleri olabildiğince yakın akrabaların katılımıyla gerçekleşir. Elbette Anadolu’da daha yoğun katılım özellikle takı merasimi için tercih sebebidir. Nişan töreninin prodüksiyonundan kız tarafı sorumludur. 

Kına yakmadan olur mu: Düğünden birkaç gün önce kına gecesi düzenlenir. Şimdilerde gelin adaylarının pek de hoşlanmadığı ‘kına yakma’ eğlenceli kısmının hatrına yaşatılan bir gelenektir. Yöre farkına göre kıyafet ve müzik tercihleriyle konsept değişir. ‘Hem ağlarım hem giderim’ modundaki gelin kına yakılırken avucunu açmaz. Kayınvalidenin gönlünden kopan bir altın ile sorun çözülür. 

Acı ve neşenin aynı anda hissedildiği düğün töreni: Son sınav ise düğündür. Beline kırmızı kuşağı takılmış gelini almak için kız evine gelen damadı bir sürpriz bekler. Kız tarafından işgüzarlar gelini odaya kilitleyip çeyiz sandığının üzerine oturarak damattan ilk bahşişleri koparırlar. Aile fertleri ile hüzünlü vedalaşmanın ardından düğünün yapılacağı yere kadar gelin ve damada eşlik etmek üzere akrabalar uzun bir araç konvoyu oluşturur. Kornalar eşliğinde şehir turu atılırken sıklıkla aracın önü kesilir ve bahşiş istenir. Evde verdiği bahşişlerin fırtına öncesi sessizlik olduğunu anlayan damat, pastacıya, fotoğrafçıya, davulcuya, zurnacıya para yetiştirmeye çalışırken, bir süre sonra otomatik bir şekilde 20’lik, 50’lik dağıtmaya başlar. Tabii cebi boşalan damadın en mutlu anı takı töreninde ise uzatılan eller saygıyla öpülür, fotoğraflar çektirilir, çeyrek altınlar, bilezikler birbirini kovalar.