Hayatım trajikomik romantik film gibi

Ayşenur Parlak, sosyal medyanın   ‘Pembekurdeleli’si. Kanserle üçüncü kez mücadele eden müthiş bir kadın var karşımızda! Yüzündeki gülümseme hiç silinmiyor, bir yaşındaki kızı Ela ve eşi ile her güne bir kahkaha ile başlıyor… Hikayesini dinlemek bizi güldürdü, hüzünlendirdi ama en çok da umut verdi. “Ömrüm yettiğince yazmaya devam edeceğim. Çünkü artık beni okuyacak bir kızım var. Artık aramızda olmayan canım dostum ‘Yaşamak güzel, ertelemeyin’ derdi. Lütfen giden zamanla geri gelmeyeceklerin kıymetini bilin ve ertelemeyin” diyen Parlak’dan “Trajikomik bir romantik komedi” dediği hayat hikayesini dinledik! Sıra sizde…

Sizin hikayeniz nedir desek…

“31 yıllık sıradan bir hayatım var” demek isterdim. Peki bunun yerine ne dersin diye soracak olursanız ‘Trajikomik’ beni anlatacaktır. Çünkü dram ile romantik komedi tadında genç bir kadınım. Hikayem aslında 12 yaşında öğretmenlerin karnesine taktığı ‘kırmızı kurdele’ ile başarılı bir çocukken kemik kanseri ile başladı. Kurdelelerin yerini serumlar, öğretmenlerin yerini doktorlar aldı. Bitti ayağa kalktım bir genç kadın olarak işe başladım, aşk ve vefa buldu beni, bu kez meme kanseri ile ‘pembe kurdeleli’ oldum. 38 günlük lohusayken yakalandığım lenfoma ile devam eden, ‘annelik’ kavramının aslında delilik olduğunu dibine kadar yaşadığım hikayenin aşk ve umut dolu ana karakteriyim.  

Üç kez kanseri yendiniz… 

Neler yaşadınız?

Hayatımın üç ayrı döneminde; bekarken, yeni evliyken ve lohusayken üç ayrı kanser geçirmek aslında enteresandı. Çünkü her biri apayrı korkular apayrı duygular barındırıyordu. Ergenliğe girecek kızken kemik kanserine yakalandım. Üniversiteye gittim, aşık oldum, nişanımdan bir gün sonra meme kanseri olduğumu öğrendim. Balayı yerine ben yine ameliyat masasına gittim. O tedavilerin üstüne belki hiç çocuğumuz olmayacaktı. Ya hamile kalacaktım ya da kedi, köpek, tosbağa falan basacaktım bağrıma. Hamileydim, Ela’mız doğdu ama bir gariplik var. Göğsümde geçmeyen bir ağrı oluyor. Hayat 3-2 öne geçti. Bu kez golü atan lenfoma oldu. Kemoterapi ve radyoterapiye giriştik hemen ama bir doz ‘Günaydın Ela’sı’ hepsinden iyi geliyor. Gidip gitmediğini henüz bilmiyoruz, birkaç gün içinde sonuçlarım çıkacak. Bir duanızı alırım!  

Bu süreçte pes etmeye yaklaştığınız zamanlar oldu mu?  

   Olmaz mı tabii ki zordu... İnsanın başına kötü bir şey geldiğinde önce inkar ediyor, sonra isyan ediyor, sonra kabul ediyor. Hiç birinde düşmedim çünkü kötü sandığım her olayın bana bir ödülle geleceğine inandım. Kemik kanseri ödül olarak üniversiteyi ve kocamı getirdi. Meme kanseri Ela’ma sebepti. Şimdi lenfomanın getireceği ödülü bekliyorum... 

KANSERİN İLACI EVLAT KOKUSU