Hayatıyla yüzleşmeye yüreği olmayan bu kitabı okumasın!

‘Egonu Bırak Da Gel ‘i yazmaya sizi iten şey neydi?

Kendimde ve etrafımda gördüğüm sahte hallerimiz. Alışkanlıklarımız ve bize dayatılmış davranış kalıplarımızın bizi nasıl mutsuz, robotik hale getirmiş olması beni tetikleyen ana unsurdu. Hatta kitabın adını ‘Zihin Yaratıkları’ koymayı düşünmüştüm öncesinde insan olmadan önceki evrelerimizi kapsadığı için... İnsanın insanlıktan uzaklaştıkça nasıl yorulduğu ve bu yorgunluğunun da nasıl yıpratıcı olduğu bu kısır döngüden çıkamadıkça da can çekişen ruhlarımızın genel hali yazmaya itti.

Kitapta “Duygularımızın üzerinde sörf yapabilir miyiz?” diyorsunuz ne demek istiyorsunuz bu sorunuzla?

Duygularımız hayatı hissetme kanalımız. Duygularımızı çıkarın aradan bir robottan farkımız kalmıyor. Lakin duygularımızdan öyle çok korkuyoruz ki onları ya çok abartıyoruz ya da yok sayıyoruz. Maharet duygularımızla sörf yapabilmekte.

Ego dediğimiz şey en çok kimde var?

Hepimizde! Egoyu yanlış anlıyoruz genellikle, onu da düzeltmeliyim. Ego hayatın olması gereken akışına dair her türlü yorum ve senaryoyu yazan parçamız; acı, dram, kibir, üstünlük, aşağılık, korku kavramlarının da barındığı... Kontrolden çıkınca insanı hastalandırdığı parçası.

Egolarımızdan dolayı mı mutsuzuz?

Kendimize uzak olduğumuz,kendi hakikatimizi tanımadığımız ve hep maddesel dünyadan mutluluk beklediğimiz için. Biz sürekli ‘bir şey’ olmaya çalışıp diğer köşe başında zannediyoruz mutluluğu... Oysaki mutluluk ‘kendi’nizi bulduğunuzda tadabileceğiniz bir his. Bence mutluluk çağımızda alıcısı en çok olan maddeye büründürülmüş bir yalana dönüştürüldü. ‘Mutluluk’ adı altında başka şeylerin peşindeyiz ama haberimiz yok.

Okuyucular bu kitabı neden okumalı?

Gündelik hayatta sıkça karşılaştığı, doğduğu andan itibaren dayatılmış düşünce kalıpları, hakikatiyle arasında perde olan davranışlarının neler olduğunu fark etmesine aracı olması için okumalı. Kendisini tanımamasının ondan neler götürdüğünü fark etmesi için ve kendisi olamayınca ipleri hep başkalarında olan bir kukladan farkı olmamasının traji komik görüntülerini fark edebilmesi için okumalılar. Tabii kendisiyle hayatıyla yüzleşmeye yüreği olmayan okumamalı... Hikayelere masallara, uyandırılıyorum zannederken başka bir rüyaya daldırılmaya devam etsinler.