15’lik yazarın ilhamı Mısırlı şehit Esma Biltacı

Üçüncü sınıftayken başladığı yazma tutkusunu 14 yaşındayken bir kitapla taçlandıran Büşra Karayıl, başarısının arkasında okuma-yazma bilmeyen annesinin olduğunu söylüyor. Özgüven eksikliği olan ve içine kapanık bir hayat yaşayan Karayıl’ın elinden tutan ise ortaokuldaki Fen Bilimleri Öğretmeni Gamze Duman oldu. Şehit Türkmen Tekin Kız Anadolu İmam Hatip Lisesinde Öğrenim gören Karayıl, “Her insanın bir dağının olduğuna inanıyorum. Birçok insan dağın ardındadır. Benim dağıma ulaşan olmadı. İnsanların dağının ardına erişebilmek ve onların elinden tutabilmek için yazar oldum” diyor.

Ne zamandır günlük yazıyorsunuz?

İlkokul üçüncü sınıfta elim kalem tutmaya başladı.  Yeteneğim vardı ama temelimin oluşmasında da ortaokul öğretmenim Esin Şentürk yardımcı oldu. Ürkek ve özgüven sahibi olmayan biriydim. Yedinci sınıfta tanıdığım Fen Bilimleri öğretmenim Gamze Duman ürkekliğimden kurtulmama yardımcı oldu. Aslında kitabın çıkmasını da ona borçluyum.

‘Esma’nın Günlüğü’ neler anlatıyor okuyucuya?

Kitap, sabır abidesi bir kızın günlüğünü anlatıyor. Aslında yaşadığı olayların çocukça olmasına karşın gösterdiği tutum takdire şayan. Ben de öğrencilere, arkadaşlarıma ve kendimden küçüklere sabır bilincini aşılamak niyetiyle bu kitabı yazmaya karar verdim. Adını da Esma Biltacı’dan esinlenerek koydum. Biltacı ile benzeyen yönü karakterin adının da Esma olması ve ikisinin de çok sabırlı olması. O Mısır’da sabretti ve belki de ödülünü şehitlikle aldı buradaki Esma da bir şekilde sabretti, ödülünü almış mıdır bunu da kitapta göreceğiz.

Kitabın konusu ne?

Kitabın yüzde 80’lik kısmı kurgu, diğer kısımları ise hayatımdan alıntı. Bazı karakterleri direkt adıyla koydum, bazı karakterlerin ise adını değiştirdim.

‘Esma’nın Günlüğü’nün devamı gelir mi?

Ben seri olarak düşünüyorum. Ancak kısa sürede devamı gelecek diye bir şey söyleyemem. Şu an çocuk kitabı üzerine çalışıyorum. Karalamaya başladım ama ne zaman ortaya çıkar bilmiyorum.

Edebiyata olan tutkunuz nasıl başladı?

Her insanın bir dağının olduğuna inanıyorum. Birçok insan aslında dağın görünen kısmında değil ardındadır. Ancak bunun farkında olmuyoruz. ‘Nasılsın?’ sorusuna verilen ‘İyiyim’ cevabında aslında yüzlerce duygu var. Benim zamanımda dağıma ulaşılmadı ve ulaşmayı denemedi. Ben insanların dağının ardına erişebilmek ve onların elinden tutabilmek için yazar oldum. İlerideki en büyük hayallerimden biri birkaç kişi de olsa birilerinin dağlarının ardına erişebilmek.

İlk yazdığınız şey neydi?

Birinci sınıfta öğretmenim günlük tutma ödevi vermişti. Hatta ‘Esma’nın Günlüğü’nde de onu yansıtmaya çalıştım. O zamandan itibaren günlük tutuyorum.

İleride hangi meseleği seçeceksiniz?

Sağlık okumak istiyordum ancak yazarlıkla birlikte edebiyat öğretmeni olmaya karar verdim. İnsanların elinden tutabileceğim ve niyetimin iyi olduğunu gösterebileceğim en büyük unsur öğretmenlik. Geriye bıraktıklarım ülkeme bir yarar sağlasın istiyorum. Ben bu vatanın evladıyım ve bu vatan için bir şeyler yapmadığım sürece bu vatanda yediğim ekmeğe ihanet etmiş olurum. En çok da bu yüzden yazıyorum.

Mesele başkasının yapamazsın dediğini yapmak!

Bu başarınıza arkadaşlarınız nasıl tepkiler verdi?

Benim çok fazla arkadaşım yok. Bu vatana bir şeyler kazandırabilecek insanlarla ilişki kurmak istiyorum. Tabii ki destek olan da köstek olan da oldu. Bir düşünür “Hayatta en güzel zevk başkasının yapamazsın dediğini yapmaktır” diyor. Beni de en çok teşvik edenlerden birisi de bu cümle oldu.

Kadının gücünü dünyaya göstermek istiyorum

Anneniz okuma-yazma bilmemesi mi sizi cesaretlendirdi?

TEOG sınavına çalıştığım dönemde aynı zamanda kitabı da yazmaya çalışıyordum. Annem de okuma yazma bilmediği halde sabahlara kadar uyumayıp bana yardımcı olurdu. Beni elimden tutup Esenler Belediyesi’ne getiren de annem oldu. Kitapta birçok bölümde annemin de fikrini aldım. Annem okuma-yazma bilmemesine rağmen ilkokulda hep derslerime yardımcı oluyordu. Okuluma bu hırsla devam etmemdeki en büyük etken de annemin okuma yazma bilmemesidir. Ben bir kadının gücünü dünyaya gösterebilmek için okuyorum.

Çocuğun merhameti dünyaya yeter

Genç yaşta kitap çıkarmak kolay olmasa gerek...

Zorluklarla karşılaştım tabii ki. Kitabı yazarken de yazdıktan sonra da bir takım zorluklar oldu. Kitabı yazdıktan sonra da en doğru yayınevini bulma durumu vardı. Hiçbir dergide yazım çıkmadığı için görüştüğüm birkaç yayınevi kabul etmedi. Daha sonra da kültüre ve sanata önem verdiğini bildiğimiz Esenler Belediye’sinin kapısını çaldık. Kitabı çocuklar için yazmamın sebebi de, ileride yaşanabilir bir dünya bırakabilmek için bir altyapı oluşturmak istememdi. Ben de bir gün göçüp gideceğim ve ardımda geriye bıraktığım eserler kalacak. Umarım benden sonra gelenlere de bıraktığım eserler ışık olur. Çocukların kalbindeki şefkat ve merhamet aslında bütün dünyaya yetebilecek kadar. İnsanoğlu büyüdükçe yavaş yavaş vicdanından bir şeyler kaybediyor.