Çocuk istismarına göz yummayın

Cinsel istismardan korunma aile ve çocuğun bilinçlenmesine bırakılmakla yetinilecek bir sorun alanı değildir. Devlet idari ve adli kurumları aracılığıyla istismar vakalarını önleyici mekanizmalar kurmalı; istismarı ortaya çıkarıcı teşhis, tespit ve tedbir önlemlerini etkin biçimde tesis etmelidir. İstismar sadece ceza adalet sistemi üzerinden düşünülerek çözülebilecek bir konu değildir. Bu bakımdan, Adalet Bakanlığı yanında Millî Eğitim, Sağlık, İçişleri ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlıkları üzerine görevler düşmektedir. Öncelikle, istismara uğrayan çocuklardan devlet ve toplum olarak özür dileyerek başlamalıyız. Başlarına gelen vahim hadisede kendilerinin hiç bir hatası ve sorumluluğu olmadığını çocuklara hissettirebilmeliyiz. gerçekle yüzleşmeliyiz

Suçluların adı, sanı ne olursa olsun etkin biçimde cezalandırılacaklarından çocukları emin kılmalıyız. Bu genel yaklaşımın ötesinde profesyonel anlamda rehabilite edici destek mekanizmalarının devlet tarafından kurulması elzemdir ve bu yönde hizmetlerin çocuklara sunulması gerekmektedir. İstismar gerçeği ile amasız, fakatsız yüzleşmek zorundayız. Ülkemizde çocuklara yönelik cinsel istismar vakalarına karşı tek mücadele yöntemi Ceza Kanunu’nda suç faillerine cezalar öngörülmesinden ibarettir. Bu bağlamda, kamuoyunu sarsan her bir yeni skandaldan sonra gündeme getirilen tek çözüm cezaların arttırılmasından ibaret olmakta ve bazen de bu yönde kanun değişiklikleri yapılmaktadır. İstismar ile mücadelenin suç-ceza anlayışı ile sınırlı görülmesi önleyici anlayışı barındırmadığı gibi, istismar ile mücadelenin cezaların arttırılmasından ibaret görüldüğü yaklaşımın cezasızlık ile sonuçlandığını çok sayıda örnekte tecrübe etmiş bir ülkeyiz. İstismar ile mücadele sosyal hizmet bağlamında, eğitim sisteminin önleyici rolü, sağlık sisteminin tespit gücü, emniyet hizmetlerinin iş birliği ile birlikte düşünülmeden sadece suç-ceza anlayışı ile kurgulandığı için etkin bir istismar ile mücadele sistemi kurulamamaktadır. Dolayısıyla yasal alt yapı tek yönlü ve yetersizdir. Özü itibariyle sosyal koruma sistemi güçlü olmayan bir ülkenin istismar ile etkili bir mücadele yapabilmesi mümkün değildir. 

Memduh Cemil Şirin, Sorbonne Üniversitesi’nde Çocuk Koruma Sistemi İdaresi konusunda Türkiye-Fransa mukayeseli doktora çalışması yürüttü.