Troçki’nin oğlu Suriye’de: Lev Sedov Tugayları

Beşar Esad’ın muhaliflerin kontrolündeki İdlib kentinin Han Şeyhun beldesine düzenlediği kimyasal saldırıya ABD’nin Humus’taki Şayrat Hava Üssü’nü vurarak cevap vermesiyle, Suriye yeniden dünya ve bölge gündemine oturdu. İlk kez rejimi hedef alan Washington, bu saldırıyla Suriye’yi bir Rus askeri üssü cennetine çeviren Moskova yönetimiyle arasındaki mesafeyi belirleyen çizgileri biraz daha kalınlaştırmış oldu. Yedinci senesine giren Suriye devrimi, şimdi tam olarak süper güçlerin Ortadoğu’da emperyal amaçları uğruna kullandıkları bir satranç tahtasına dönüştü. Beyaz Saray ülkeyi terör örgütü PYD’den daha iyi tanıyan yararlı aktörler ararken, Kremlin ise Suriyeli muhalifleri ‘cihatçı çeteler’ olarak görmeye devam ediyor. Peki durum aslında bu kadar basit mi? Ülkesini halkına karşı katliamlar gerçekleştiren bir tirandan kurtarmak isteyen muhalifleri mezhepçi bir kalıpla tanımlamak ne kadar makul?

DEVRİM ATEŞİNİN PEŞİNDE

İran destekli Esad rejiminin gözlüğüyle Suriye meselesine baktığınızda muhalifleri sadece Sünni kimliğini öne çıkaran grupların bileşkesi olarak görmek muhtemel, ancak tarihsel doğrular ve sahadaki gerçeklik bunu tam tersini ispatlıyor. En büyük kanıtı da Halep kuşatması sırasında, Şam cephesinde ve İdlib’te rejimle çatışan Lev Sedov Tugayları ile Hama’da Esad milislerine karşı koyan Devrimci Sol Akım savaşçılarının sahadaki varlığı. Köklerini devrimci Marksizm mirasından alan her iki grup, eski stalinist parti artıkları gibi Şam yönetimini ‘antisiyonist’ veya ‘antiemperyalist’ etiketiyle yücelten ‘sol’ düşünceden ayrılıyor. Kısaca kendilerini troçkist olarak tanımlayan bu gruplar, 15 Mart 2011’de Suriye’nin Deraa kentinde Tunus ve Mısır devrimlerinden ilham alarak rejim karşıtı yazılama yapan çocukların tutuklanmasının ardından yakılan devrim ateşinin peşinden gidiyorlar.

DİASPORANIN ÇOCUKLARI

Esad’a karşı devrimin başında oluşturulan birleşik cephe girişimlerine katılan söz konusu iki gruptan Devrimci Sol Akım, özellikle ülke içerisindeki sosyalistler arasındaki aktif siyasi faaliyetleriyle biliniyor. Savaştaki insan kaynağını kendi topraklarında bulan örgüt, mali gücünü ise Fransa ve Belçika’da yaşayan Suriyelilerden alıyor. Mücadelenin askeri anlamda sertleşmesinin ardından siyaseti tamamen Paris merkezli Suriye diasporasına bırakan Sol Akım’ın bildirileri de muhaliflerin ortak kimliğini yansıtıyor. Örneğin Suriye Marksist Solu Forumu’na katılan Sol Akım, DEAŞ’ı rejim yararına ‘beşinci kol’ faaliyeti yürüten bir terör örgütü olarak nitelendirirken herhangi bir emperyalist müdahaleye de karşı çıkıyor.

KUTSAL SÖZDE BİRLEŞMEK

Lev Sedov Tugayları ise troçkistlerin enternasyonalist hassasiyetlerinin bir ürünü. Adını Sovyetler Birliği’nde Lenin’in mirasını yok ederek devrimi satan Stalin’e karşı muhalefet bayrağını açan Lev Troçki’nin oğlu Lev Sedov’dan alan silahlı grup, savaşın başında Latin Amerika ülkelerindeki sosyalistlerin desteğiyle yola çıkıyor. İlk zamanlarda Arjantinli, Bolivyalı ve Brezilyalı gönüllülerin ağırlıklı olduğu Lev Sedov Tugayları, zamanla tamamen yerli ve milli bir yapıya bürünüyor. Kendilerini Marksist Leninist olarak tanımlayan grubun İslam’la kurdukları bağ da Ortadoğu’ya özgü. Bölgeden yayınladıkları videolarda Allahu Ekber nidaları atan troçkistler, görünüşleri itibariyle de Ahrar’uş Şam savaşçılarından ayırt edilemiyor. Konuya Leninist Troçkist Enternasyonal’in aylık dergisi Editorial Socialista’ya konuşan tugayın savacılarından Ahmed açıklık getiriyor; “Ezilenlerin kutsal kelamında birleştik.”

Lev Sedov kimdir?

Ekim Devrimi’nin önderi Vladimir İlyiç Lenin’in mirasını yerle bir eden Sovyetler Birliği lideri Jozef Stalin’e muhalefet bayrağı açan Rus devrimci Lev Troçki’nin büyük oğlu olan Lev Sedov, 24 Şubat 1906’da doğdu. Her zaman kavganın içinde olan Sedov, Stalin tarafından sürgüne gönderildikten sonra babasının sağ kolu olarak devrimci çalışmalara katıldı. Troçki’nin yeni bir uluslararası parti kuracağını duyan Stalin, Sedov’u 1938’de gizli servis eliyle öldürttü. Vefatının ardından annesi Sedov için “Lev devrime bir çocuk olarak katılmıştı ve son günlerine kadar devrimi asla terk etmedi” diye yazdı.