Francesco Totti'nin veda mektubu

Francesco Totti, futbolu bırakmasının ardından bir mektup kaleme aldı.

 

İşte Francesco Totti'nin veda mektubu:

 

"Teşekkür etmek istiyorum. Anneme ve babama teşekkürler. Ağabeyime, tüm dostlarıma ve sevenlerime teşekkürler. Eşime ve 3 çocuğuma teşekkürler. Bu mektuba teşekkürlerle başlamak istedim.

 

Bu 28 yılı bazı tanımlamalarla tarif etmek imkansız. Bunu bir şarkıyla ya da şiirle tanımlamayı tercih ederim. Ancak, şu an bunu yazamam. O yüzden beni hep çocuk gibi hissettiren bunca yılı bazı düşüncelerimle anlatmak istiyorum.

 

Çocukken en favori oyuncağım futbol topuydu, hala benimle. Bazı açılardan hayatım, o günlere göre daha da büyüdü ama bunu düzenlediğimi söyleyebilirim.

 

Garip zamanlar....

 

Bu çok garip, tarih 17 Haziran 2001'di. Sadece tek pas oynamaya çalışıyorduk ve hakemin 3 kez düdük çaldığını duydum. O anı düşündüğümde hala miğdeme ağrılar giriyor. (Totti'nin Roma ile tek şampiyonluğunu kazandığını gün)

 

Bugün ise omuzlarımda bir yük var ve bana diyor ki, "Yarın devam etmemiz gerekiyor ve artık kramponlarını as, gölgeni bırak. Çünkü, bugün bir adama dönüşeceksin. Bundan sonra artık çimlerin kokusu, güneşin yüzüne vurması, o adrenalin hissi ve hayvanlar gibi eğlence yok.

 

Bu gerçekler, aylardır rüyalarıma girip duruyordu.

 

Bilirsiniz, hala çocuk olduğunuz zamanlarda rüyalarınız hep mükemmeldir. Anneniz okula gitmek için sizi kaldırmaya çalışır ama siz uykuya devam etmek istersiniz. Rüyalarına geri dönmeyi dilersiniz ama artık mümkün değildir.

 

Benim hayatım da bir rüya değil artık, bir gerçek. O yüzden, geri dönüp yeniden başlayamam.

 

Bu mektubu herkese adıyorum, tüm çocuklara, taraftarlarıma, büyüyüp baba olanlara ve Tottigol diye bağıranlara...

 

 

Şimdi düşünüyorum da kariyerim bir peri masalı gibi başlamıştı, hani çocuklara uyumadan önce anlatılanlar gibi.

 

Şimdi bırakma zamanı. Bu anın geleceğini biliyordum ama hala "Yeterli" demenin zamanı gelmedi gibi hissediyorum. Asla da böyle bir his içimde olmayacak sanki.

 

Korkuyorum. Bu korku, penaltı noktasında yaşadığıma benzer bir korku değil. Bu, artık başıma neyin geleceğini bilmediğim bir durumun korkusu...

 

Şimdi desteğinize ihtiyacım var. Bunu her zaman bana verdiniz, nazikçe. Şimdi sayfayı değiştirmnem ve başka bir maceraya geçmem gerekiyor.

 

Bunca yıldır bana destek olan takım arkadaşlarıma, antrenörlerime, yöneticilere, başkanlara, çalıştığım arkadaşlara teşekkür ediyorum.

 

Elbette, tüm taraftarlarımıza ve özellikle Curva Sud'a! Onlar gerçek Romalılar ve Romalı olarak kalacaklar. Her zaman hayatımın bir parçası olarak kalacaksınız. Sizin benim için ne kadar önemli olduğunuzu söyleyemem ama her zaman kalbimde olduğunuzu bilin. Şimdi merdivenlerden çıkacak, yeniden bir çocuk olacağım. Ardından, yeniden bir adama dönüşeceğim.

 

Gururlu ve mutluyum, çok sevdiğim bu 28 yılı yaşadığım için..."

 

Sporx