Anadolu müziği koruma altında

Müzik öğretmeni Emre Dayıoğlu, Anadolu’da köy köy geziyor ve unutulmaya yüz tutmuş halk müziklerini kayıt altına alıyor. Köylerde bir araya geldiği amca ve teyzelerle birlikte müzik yapıyor. Anadolu’nun eşsiz müzik kültürünü nesilden nesle ulaştırmayı kendine dert edinen Dayıoğlu, üç telli sazıyla diyar diyar geziyor. Anadolu’da hangi köye gitse o köyün insanlarıyla müzik akrabası oluyor, sanki onları yıllardır tanıyormuşçasına... Yurtiçi ve yurtdışında birçok müzik etkinliği ve festivallere katılan Emre öğretmen, konserler de veriyor. Ekmeğini yediği suyunu içtiği coğrafyanın müziğini dünyaya tanıtmak için tek başına bir nefer gibi çalışan Emre Öğretmen’le bu yolculuğun hikâyesini konuştuk. 

81 İLİ GEZMEK İSTİYORUM 

Köy köy dolaşıp unutulmaya yüz tutmuş halk müziklerini kayıt alma fikrinin nasıl doğduğunu şöyle anlatıyor Dayıoğlu; “Çocukluktan beri yerel müziklere acayip ilgi duyuyordum. 2012 yılında müzik öğretmenliğine başlayınca ilk maaşımla küçük bir el kamerası aldım ve düştüm yola. Antalya’da yaşadığım için kendi bölgem Teke yöresinde, Akdeniz ve Ege bölgesinde köyleri gezdim, müzik çiçekleri topladım. İmkânlarım dâhilinde 81 ilde gidilmedik köy, kaydedilmedik müzik bırakmamak en büyük hayalim. Tüm Türkiye’yi gezmek ve yerel müziklerimizle birebir tanışmak, özümsemek istiyorum. Tabi ki bu süreçte kaydettiğim videoları da sosyal medyada insanlarla paylaşmayı büyük bir gönül borcu bildim kendime. Ayrıca köylerde öğrendiğim ve kendi bestelerimden oluşan 2 tane albüm repertuarım hazır. İmkân ve fırsat bulabilirsem albümlerimi yapmak istiyorum. Ayrıca köylerde kaydettiğim müziklerden oluşan müzik albümleri hazırlayıp özellikle ilkokul, ortaokul ve liselerde öğrencilerin dinleyebilmesine vesile olmak istiyorum. Kayıt altına aldığım yerel çalgıların birçoğu artık neredeyse hiç çalınmamakta. Bu çalgılarla gençleri tanıştırabilirsem, gençlerin ve çocukların bu unutulmaya yüz tutmuş enstrümanlara ilgi duyacaklarına eminim. Bu durumu kendi öğrencilerimden tespit ettim.” 

BİNLERCE AKRABAM OLDU 

Emre öğretmen kayıt altına aldığı Anadolu’daki müzik kültürü içinse şunları düşünüyor: “Eşsiz bir müzik kültürü. Ezgi ve çalgı çeşitliliğinin bu denli yoğun olması, farklı kültürlerin ortak coğrafyada birlikte çok uzun süredir yaşayabildiğinin kanıtı. Müzik tüm insanlarımızın aslında ortak paydası.” 

Emre Öğretmen’in gezdiği bu köylerde nasıl hikâyelerle karşılaştığını merak ediyorum. Şöyle anlatıyor: “8 yıldır sayısız anı, sayısız hikâyeler biriktirdim. Tanıştığım köylülerle müzik bağı kurabildiğim için onlarla akraba oldum. Bu hikâyeler beni kendime, özüme getiriyor. Beni manevi olarak besliyor. 

Müzik öğretmeni olsam da kendimi halen öğrenci olarak kabul ediyorum. Köylerde teyzelerin amcaların dizlerinin dibine oturup onlarla müzik yapabilmek tarif edilemez bir duygu. Usta çırak ilişkisi geleneğimiz, müziği en iyi öğrenme yöntemi aslında. Ustaların dizinin dibinde çıraklık yapmak bana en büyük müzik okulu oldu.” Peki, Emre Öğretmen bütün bunları öğrencilerine nasıl yansıtıyor, onlara nasıl bir müzik eğitimi veriyor? Öğrencilerinin sanılanın aksine müziğin her türüne ilgi ve saygı duyduklarını söylüyor ve ekliyor: “Öğrencilerim özüne bağlı insanlar. Ben çocuklarımızdan ve öğrencilerimizden halk müziği konusunda çok umutluyum. İşin mutfağında müzik öğretmenleri oldukça bu ilgi ve sevgi artacaktır. Ayrıca derslerimin konuları kapsamında köylerde kaydettiğim çalgı ve müziklerin videolarını öğrencilerime izletiyorum. İnanılmaz ilgi göstererek seyrediyorlar.”