Komedi sanatçının her şeyi

Oyuncu ve seslendirme sanatçısı olarak biliyoruz sizi. Komedi bu işin neresinde?

Ödemelerinde :) Bu işi yapan insanlar büyük bir özveri, mücadele ve aşkla bu işleri yapıyor, fakat maalesef öyle sanıldığı gibi değil. Bırakın büyük paralar kazanmayı, geçimimizi bile zor sağlıyoruz. Bu trajikomik durumlar bizleri ister istemez, hayata espriyle bakmaya yöneltiyor. Aslında bunun bizi beslediğini düşünüyorum. Ne demişler umut fakirin ekmeği, komedi sanatçının her şeyi.

Bir dönem standup çok revaçtaydı ama artık eskisi kadar ortalık yıkılmıyor. Sizi standup’la sahneye çağıran ne oldu?

Standup modası geçmedi, sadece yeni dönem iyi birileri çıkmadı. Cem de, Ata da sinemaya ağırlık verdi. Galiba bu yüzden bir boşluk oldu. Bunun modası geçmez. Hayatta düştüğümüz komik durumları bize hatırlatan birileri olduğu müddetçe hepimiz standup seyretmekten keyif alıyoruz. Bu arada benim oyunum tam olarak bir standup değil, çünkü dramatik yapısı olan, Ali Cüneyd Kılcıoğlu’nun yazdığı bir oyun. O yüzden standup yapıyorum demiyorum.

Ekranda uzun süredir dramatik bir yapımda rol alıyorsunuz. Komedi bu anlamda nefes aldıran bir alan mı?

Evet iki sezondur Elif dizisinde hep acılar çeken, çocukları ve yuvası için kendini perişan eden bir karakteri, Macide’yi canlandırıyorum, bu oyun bir nevi hayat öpücüğü gibi oluyor. 

Kadınlar mizah yapamaz ezberinin nedeni nedir sizce? 

Kadınlar mizahın kendisi zaten, niye yapamayalım? Sadece bulunduğumuz durumdan çıkıp kendimize dışardan bakmakta zorlanıyoruz. Çünkü biz kadınlar fazla kaptırıyoruz kendimizi, çok ciddiye alıyoruz her şeyi, en çok da erkekleri. 

Güldürmenin ya da ağlatmanın cinsiyeti olur mu?

Vallahi benim için hiçbir şeyin cinsiyeti yok, hepimizin içinde biraz kadın, biraz erkek, biraz iyi, biraz kötü, biraz dram, biraz komedi var. Gülerken ağlıyor, ağlarken gülüyoruz. Zaten o yüzden tiyatronun simgesi gülen ve ağlayan surat. 

Ne zamandır bu gösteriyle sahne alıyorsunuz? Doğaçlamaya açık bir oyun mu? Nefertiti ne anlatıyor? Bir kadın oyunu diyebilir miyiz?

Geçen sezondan beri Nefertiti Silifke’de adlı oyunumla sahnedeyim. Evet yazılı bir text var elimde ancak ister istemez oyun bir müddet sonra oynayan kişiye göre şekilleniyor. Ben de bundan büyük bir keyif alıyorum açıkçası. Bir de bu oyun kendime çok yakın hissettiğim bir oyun, sanatçı bir kadının hayat mücadelesini, geçim sıkıntısını, aşkı arayışını, sanata olan tutkusunu anlatıyor. Bu oyunda kendimi buldum diyebilirim. Zaten seyreden bir çok kişi sizin hayatınız mı ya da yazan kişi sizin için mi yazdı, diyor. Hayır beni tanımadan benim için yazmış, büyük ballıyım :) Şaka bir yana bugüne kadar oynadığım her karakterde kendimden bir parça bulmuşumdur ama bu oyunda cuk oturdu diyorum.