Cezayir'de eski başbakanlara üçüncü kez hapis cezası verildi

Kamuoyunda "Ali Haddad davası" olarak adlandırılan yolsuzluk davası kapsamında, eski Başbakanlar Uyahya ve Sellal'ın başkent Cezayir'deki Sidi Muhammed Mahkemesi'nde yargılanmasına devam edildi.

Uyahya ve Sellal'e, Haddad'ın şirketi tarafından yapılan büyük kamu ihalelerindeki usulsüzlüklere ilişkin suçlamalardan dolayı 12'şer yıl hapis cezası verildi.

Daha önce de iki ayrı suçlamadan hapis cezası bulunan Uyahya ve Sellal, bu kararla birlikte üçüncü kez hapis cezası almış oldu.

Uyahya ve Sellal, geçen sene aralık ayında "Buteflika'nın seçim kampanyasının finansmanında yolsuzluk" yaptıkları gerekçesiyle, sırasıyla 15 ve 12 yıl hapis cezasına çarptırılmış, 24 Haziran'da da "kara para aklama" suçlamasıyla yargılandıkları davada 12'şer yıl hapis cezası almıştı.

Ülkenin en büyük iş adamları odası olan Cezayir İşadamları Forumunun başkanlığını yapan Ali Haddad'ın 18 yıl hapis cezası aldığı yolsuzluk davasında Buteflika'ya yakın isimler yargılanıyor.

- CEZAYİR'DE YOLSUZLUK OPERASYONLARI DALGASI

Cezayir'de 82 yaşındaki Abdulaziz Buteflika, halk protestoları ve ordunun "sözlü müdahalesi" neticesinde geçen yıl 2 Nisan'da istifa etmek zorunda kalmıştı.

Cezayirliler, "devletin zirvesinde hala varlıklarını koruyan Buteflika müttefiklerinin görevlerine son verilmesi ve yolsuzluk yapanlardan hesap sorulması" talepleriyle protestolarına devam etmişti.

Eski Genelkurmay Başkanı Ahmed Kayid Salih'in siyaset, bürokrasi, ordu ve iş dünyasından isimlerin bulaştığı yolsuzluk skandallarını tek tek zikrederek, bu dosyaların yeniden açılacağını belirtmişti.

Genelkurmay Başkanı'nın işaret vermesiyle yargı harekete geçmiş, Buteflika döneminde adı birçok skandala karışmış, çok sayıda iş adamı, bürokrat ve siyasetçi açılan yolsuzluk soruşturmalarında ifade vermişti. İki eski başbakanın da aralarında bulunduğu üst düzey isimler tutuklanmıştı.

Cezayirlilerin bazıları baş döndürücü hızda seyreden yolsuzluk soruşturmalarını desteklerken, bazıları bu soruşturmaların yolsuzlukla mücadeleden ziyade rejim içinde tasfiye için kullanıldığı eleştirisinde bulunuyor.