Hoşgörü ve barışın sembölü: Mevlana Celaleddin-i Rumi

Mevlana'nın babası Belh şehrinin ileri gelenlerinden Bahâeddin Veled'di

Annesi ise Belh Emiri Rükneddin'in kızı Mümine Hatun'du

Sultânü'I-Ulemâ Bahaeddin Veled, bazı siyasi olaylar ve yaklaşmakta olan Moğol istilası nedeniyle Belh’ten ayrılmak zorunda kaldı

Sultânü'I-Ulemâ 1212'de aile fertleri ve yakın dostları ile birlikte Belh’ten ayrıldı

Sultânü'I-Ulemâ'nın ilk durağı Nişabur oldu

Nişabur'da tanınmış mutasavvıf Ferîdüddin Attar ile karşılaştılar

Mevlâna burada küçük yaşına rağmen Ferîdüddin Attar'ın ilgisini çekti ve takdirlerini kazandı

Sultânü'I Ulemâ Nişabur'dan Bağdat'a ve daha sonra Kûfe yolu ile Kâbe’ye hareket etti

Hac farizasını yerine getirdikten sonra, dönüşte Şam'a uğradı

Şam'dan sonra Malatya, Erzincan, Sivas, Kayseri, Niğde yolu ile Karaman'a geldiler

Selçuklu Devleti en parlak devrini yaşıyordu ve devletin hükümdarı Alâeddin Keykubad’dı

Alâeddin Keykubad Bahaeddin Veled'i Karaman'dan Konya'ya davet etti ve Konya'ya yerleşmesini istedi

Bahaeddin Veled Konya'ya 3 Mayıs 1228 tarihinde ailesi ve dostları ile geldi

Sultan Alâeddin kendilerini muhteşem bir törenle karşıladı ve Altunapa Medresesi'ni ikametlerine tahsis etti

Sultânü'I-Ulemâ ölünce, talebeleri ve müritleri bu defa Mevlâna'nın çevresinde toplandılar

Gerçekten de Mevlâna büyük bir ilim ve din bilgini olmuş, İplikçi Medresesi'nde vaazlar veriyordu

Mevlâna 15 Kasım 1244 yılında Şems-i Tebrizî ile karşılaştı

Mevlâna Şems’te "mutlak kemâlin varlığını" cemalinde de "Tanrı nurlarını" görmüştü

Yaşamını "Hamdım, piştim, yandım" sözleri ile özetleyen Mevlâna 17 Aralık 1273 Pazar günü vefat etti

Mevlâna ölüm gününü yeniden doğuş günü olarak kabul ediyordu

Onun için Mevlâna ölüm gününe düğün günü veya gelin gecesi manasına gelen "Şeb-i Arûs" diyordu

17 Aralık 1273 tarihinde hoşgörü ve barışın sembolü Sufi mutasavvıf Mevlana Celâleddîn-i Rumi vefat etti