Türkiye eğer varlığını devam ettirecek, İslam aleminin önüne düşüp Ümmet'i teşekkül ettirip, kapitalist dünya sistemini geriletecek, doğal siyasi kimliği İmparatorluk ile yeniden Pax Turcica'yı inşa edecekse bu İslamsız vatanperverlikle değil sahih İslam anlayışı, sahici Müslümanlık ile mümkündür.

Kamusal hafıza, bireysel hafızaların toplamı değil; toplumsal anlatılarla şekillenen dinamik bir alandır. 15 Temmuz, bu hafızaya bir zafer ve direniş anısı olarak kazınmıştır. 15 Temmuz gecesi Türk milleti yalnızca bir darbe girişimini püskürtmüş değildir. Asıl zafer bireyin teslimiyet psikolojisine kapılmayarak iradesini ve kimliğini yeniden sahiplenmesidir.

FETÖ ve PKK, farklı ideolojiler ve yöntemlerle hareket etseler de, Türkiye'nin birliğine ve bağımsızlığına yönelik tehdit oluşturmaları bakımından ortak bir zemin paylaşmıştır. Her iki örgüt de dış güçlerin desteğiyle Türkiye'yi zayıflatmayı amaçlamış, ancak devletin askeri, istihbari, siyasi ve toplumsal boyutları birleştiren bütüncül stratejisi, bu tehditleri bertaraf ederek Terörsüz Türkiye yolunda kararlılıkla ilerlemiştir.

PKK'nın silah bırakması, sadece bir örgütün sustuğu değil, bir milletin yeniden nefes aldığı andır. Bu sessizlik sadece sessizlik değildir. Bu, tarlada ekinlerin filizlenmesidir. Fabrikalarda makinelerin çalışması, gençlerin üniversiteye, kadınların iş gücüne katılmasıdır. Evet, Türkiye artık yeni bir sayfa açıyor. Bu sayfa ekonomik kalkınmanın, adaletli büyümenin, toplumsal barışın sayfasıdır.

Erdoğan tarihi konuşmasını yaparken arkasındaki panoda şöyle yazar: “Sınırları Aşan Liderlik”. Bu, sadece retorik bir slogan değil; Erdoğan'ın 2010'lardan beri inşa ettiği dış politikanın doruk noktasıdır. Türkiye'nin yalnızca kendi sınırlarını değil; Müslüman dünyanın istikametini tayin etme sorumluluğunu da üstlenmeye hazır olduğunu ilan eder. Buradaki iddia radikaldir: Artık Türkiye, sadece Türkiye değildir. Artık sınırlar yalnızca haritada vardır.