Avrupa, aşırı sağına bir yere kadar büyüme müsaadesi verdi. Ancak imajı kendisinden daha kıymetli ve büyük olan Avrupa, orta vadede aşırı sağcı partilerin hükümferma oldukları bir kıta olarak anılmaya razı olmayacak dinamikler tarafından yönetiliyor. Avrupa daha sağ bir sürece daha merkez bir vitrinle giriyor.

15 Temmuz hain darbe girişiminden sonra o gece meydanlara çıkanlarla yapılan röportajlarda “Dedem Adnan Menderes’in asılmasına ses çıkaramadığı için içinde hep bir sızı kalmıştı. Ben ve çocuklarım bunu yaşamasın istedim” diyen çok insan vardı. Menderes’in darağacındaki fotoğrafı 15 Temmuz’da bu ülkenin vatansever halkı için bir pusula oldu.

Türkiye hem mülteci dalgasının önüne geçmek hem de Afrin ile Bab arasındaki kazanımlarının güvencesi için İdlib’de mümkün olan en az taviz ile mevcut durumu korumaya çalışacaktır. İdlib’de Türkiye’nin istediğini alması aynı zamanda Amerika ile ilişkilerde Ankara’nın elini güçlendirecektir. Türkiye, Suriye’deki varlığı açısından hayati noktada bulunan İdlib’i kendi kapasitesini diğer aktörlere de hissettirerek korumak durumundadır. Aksi halde Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı askeri harekatları kalıcı olmayacak kazanımlar için yapılmış operasyonlar olarak tarihe geçebilir.

Moskova’nın kontrollü gerginlik stratejisi, Türkiye’nin sahadaki askerlerini her zamankinden daha fazla riske atıyor. Tel Rıfat konusunda Türkiye’ye zaman zaman yeşil ışık, zaman zaman da hava sahasını kapatmak suretiyle kırmızı ışık yakan Moskova, Ankara’nın askeri sabrını da sürekli seyreltiyor.

Evrim teorisi, vakti gelmiş bir fikirdi. Darwin olmasa Wallace, o olmasa bir başkası bu teoriyi çerçeveleyecekti zaten. Çünkü pozitivist-materyalist asrın aktığı mecra bunu gerektiriyordu. Evrim, bilimsel bir keşfin fevkinde, kapitalizm ve emperyalizm için varoluşsaldı.