İçinizdeki silahlı solu ıslah edin!

Bu cümle bile ne tür garabet bir gündeme sahip olduğumuzu gösteriyor. Bir başka garabet ise, savcının katledilmesinin ardından konuya nasıl yaklaşacağını şaşıran sol-sever muhalefette ve merkez medyada yaşandı. Seçim öncesi son performansların icrasına başlarken, kavgada yumruk sayılmaz hesabı her türlü krizi fırsata çevirmeye çalışmak, arada baltayı taşa vurmak anlamına da geliyor.

 

Geçen yıl Eylül ayı başında, Türkiye’deki kutuplaşma ortamında muhalefetin sorumluluğuna değinen “Yenilgi yenilgi büyüyen hezimet” yazısında şuna benzer ifadeler kullanmıştım: “Efkâr-ı umumiyenin tercihi ve gözü önünde gerçekleşen bir demokratik yarışı kaybeden siyasetçinin yenilgiyi kabul etmeme gibi bir sorumsuzluğu olamaz. Demokrasi oyununun kurallarını zor ile bozmaya çalışan, sürekli iç ve dış vesayet odaklarına selam yollayan bir siyasal aktör bunun bedelini kişisel olarak değil, bütün bir topluma ödetmiş olur. Siyasetin imkânını kullanmayı reddeden bir muhalefet, hem kendi siyasal varlığını tehlikeye atar, hem de peşindeki kitleyi derin bir çaresizlik ve tükenmişlik duygusuna iter. Bunun anlamı, sokağa toplanma, yer altına inme veya dağa çıkma gibi demokratik teamül dışı tehlikeli davranışların teşvik edilmesidir.”

 

HDP’nin şiddet dili

 

Çok geçmeden ülkede siyasetçi sorumsuzluğunun nelere mâl olabileceğini gösteren ve Kobani’yi bahane eden 6-7-8 Ekim olayları yaşandı. Çözüm sürecini sadece dağdan inmek değil, sonrasında şehirleri yağmalamak olarak gören bir muhalefet anlayışı, kaybedilen canların, yara alan kamu güvenliğinin ve maddi zararın hesabını vermeksizin arz-ı endam etmeyi sürdürüyor. Üstelik Türkiye’nin partisi olma yolunda ilerlemeye çalışan bu etnik hareketin siyasal kanadı, hâlâ silah bırakma ihtimalinin gerginliğini taşımakta zorlanan bir görüntü veriyor. Gerginliğin getirisini tek bir aktöre bırakmak istemeyen ana muhalefet ise, kentli Kemalist kitleyi kaybetme korkusundan olsa gerek, HDP’nin şiddet dilini taklit ederek seçim öncesi avantaj elde etmeyi planlıyor. Bu bağlamda, Berkin Elvan davasına bakan Savcı Kiraz’ın, ülke geneline yayılan şaibeli bir elektrik kesintisini müteakiben, DHKP-C’li teröristler tarafından 8 saat rehin tutulduktan sonra şehit edilmesi bir dönüm noktası teşkil ediyor. Zira ana muhalefet lideri, etrafındakiler ve özellikle sosyal medyada klavye patlatan sol kitle süreç boyunca çok kötü bir sınav verdi. 1970’lerden beri kendi acısını kutsayan, başkalarının acısını yok sayan; eliyle işlediği cinayetleri arşive kaldırmaya çalışıp kendi ölülerini seküler şehit mertebesine yükselten devrimci solun aymazlığı CHP liderinin Twitter’da paylaştığı şu mesajlarla bir kez daha canlandı: “Savcının göz göre göre rehine alınmasını izleyen hükümet ve istihbarata sormak istiyorum; Bayrak, flama, silah, plastik kelepçe gibi eylem araçları ile adliyeye nasıl girildi?