20 Haziran 2025'teki Erdoğan–Paşinyan görüşmesi, sadece sembolik bir tokalaşma değil; Kafkasya'da yeni bir barış sürecinin başlangıcı olarak görülebilir. Ermenistan için İran'ın zayıflayan pozisyonu, Türkiye'ye daha yakın bir çizgiye yönelme zorunluluğu doğurdu. Türkiye ise bu süreci kontrollü, stratejik ve Azerbaycan'la tam uyum içinde yürütüyor.

Konu balistik füzeler ve insansız hava araçları olunca ortaya “yasaksız” bir alanın çıktığını görüyoruz. Hukuken haklı olsanız bile havada güçsüzseniz, haklılığı savunacak bir ülkeniz olmuyor. Savunma sanayii meselesine bir de bu açıdan bakmak gerekiyor…

Bulunduğumuz tarihi momentte Batılı filozofların kabul ettiği gibi zaten felsefe büyük bir kriz içinde ve gelişen dijital çağ içinde felsefe git gide tamamen tükeniyor. Felsefenin ölümü aslında yine sanıldığının aksine tamamen kötümser ve hiçbir değeri kabul etmeyen bir olay olmayabilir: Hatta düşünce adına başka türden bir düşünceye imkân sağlayabilir ki bu Düşüncenin Kıyameti'nin de bu imkânın kapılarını açmaya zorlandığı söylenebilir.

İsrail'in İran saldırıları ile Ortadoğu'da birçok şeyin değişeceğine dair açıklamaları; durdurulmadığı ve sınırlandırılmadığı takdirde İsrail'in çatışma ve işgali olabildiğince yaymaya ve bölgede istikrarsızlık unsuru ve güvenlik problemi olmaya devam edeceğini göstermektedir. İsrail'in Gazze işgali ve soykırımında olduğu gibi İran'ın nükleer programı konusunda da diplomasiye alan açılmasını engelleyerek sürekli saldırganlık halini devam ettirmeye çalıştığı açık bir şekilde görülmektedir.