Estetik, son tecridde; kendine has bir yürüyüşü, tarzı, üslûbu olan canlı, zarif unsurların kesifte taşınıp, lâtif sırları barındırır biçimde teksif edilmesidir. “Zevk” mefhumunun özü budur. Ve zevk, estetiğin üzerine oturduğu ana temeldir. Kesafet kesb etmiş bu çok katlı yapıdan her “icra”da farklı damıtılan “yeni”dir zevk.