İsrail’i desteklemek sadece bir uluslararası ilişkiler meselesi olmadığı için ve konu, ahir zaman kehanetlerinden kaynaklanan bir zorunluluk meselesi olarak görüldüğü için New York’taki bir Evanjelik Protestan’ın günlük ibadetlerine İsrail’in Ortadoğu’daki gücü ve hakimiyetinin pekişmesi için duayı eklemesi olağandır.

Laikçilik de DEAŞ’çılık da topluma yönelen yüzü bakımından yıkıcıdır, her ikisi de egemenlik sevdasındadır. Toplumun bütününe yönelik iddialar taşırlar; bu anlamda hiç mütevazı değildirler. Kendi anladıkları anlamda “özgürleşme” ve “kurtuluş” tüm toplum hatta insanlık için söz konusudur. Bu konuda muhatapların seçme özgürlüğünden söz edilmez. Gönüllü ya da zorla boyun eğme beklenir.

Türkiye’de Gezi olaylarının yükselttiği tansiyon henüz düşmemişti ki Mısır’da ilk kez demokratik seçimlerle iktidara gelen lider Muhammed Mursi, Mısır ordusunun yaptığı darbeyle iktidardan uzaklaştırıldı. Darbeye darbe diyemeyenler ya da Mısır’da olanları “demokratik darbe” olarak niteleyenlerçifte standartlı yaklaşımlarını yine devreye soktu. Tüm bu olan biten esnasında gerek Türkiye seküler aydınları ve gerekse Batılılar arasında aslında hiç de yabancısı olmadığımız bir söylem yeniden kendini gösterdi. Kısaca “İslam demokrasiyle bağdaşmaz” önermesinin açık ya da zımnen benimsendiği ve propagandasının yapıldığı yazılar kaleme alındı.

Taksim Gezi Parkı hadiselerinin üzerinden zaman geçip de toz bulutları kalktığında İstanbul’un bu sembolik semtinde ve takiben Türkiye’nin diğer şehirlerinde neler olup bittiğini daha net görme şansımız olacak.