Ölümcül hastalık, ölüm, matem uygulamaları ve yas sürecine dair gelenekler topluluk yaşantısında daima önemli bir yer tutar. Çünkü bu gelenekler zihinlerimiz için de birer işlev görür ve bu işlevler yerine gelmediğinde yas süreci daha da zorlaşır. Salgın döneminde yaşanan bu gelenek ezilmesi psikolojimizi tarumar ediyor. Salgının bu meydan okumasına karşı da hiç bağışık değiliz.

Sanıklarının cezaevlerinde Hazret-i Yusuf’un imamlığında namaza durması gibi hikayeler kulaklarımıza geldikçe “Bu adamlar hasta mı?” sorusu daha büyük soru işaretleriyle karşımıza dikildi. Hayır, bu insanlar ruh hastası değil. Bunlar, erken yaşlardan itibaren hayatlarındaki en önemli sorunların çözümünde son derece basit bir kolaycılığa kaçmış, maddi veya manevi menfaatler peşinde koşan insanlardır.

Bu örgütün içinde yer alan bireylerin psikolojisini çok iyi anlamamız gerekiyor. Bu psikolojiyi anlamadan 15 Temmuz günü yaşanan vahşeti doğru anlayamayacağımız gibi bundan sonra atılacak en doğru adımları belirlememiz de mümkün olmayacaktır.