'Dayak yiyen çocuk zorbalık öğrenir'

Aileler için çocuklarının okuldaki başarısı, sınavlarda derece yapması hayati önem taşıyor. Bu yüzden de sınav dönemlerinde öğrencilerden çok aileler endişeli. Tabii ki akademik başarı önemli. Ancak çocuğunun kişiliğinden, ruhsal ve bedensel bütünlüğünden daha değerli değil.

New York Times’da Bestseller olan Hata Yapmamıza İzin Ver adlı kitabın yazarı Jessica Lahey, ebeveynlerin çocuklarını ‘mutlu’ olmalarına göre değil ‘başarılarına’ göre değerlendirdiklerini, dolayısıyla çocukları ‘başarısız’ olduğunda kendilerini de başarısız gördüklerini söylüyor. Bu tespit benim klinik gözlemlerimle de çok örtüşüyor. Anne babalar sanki çocuklarının ahlaklı ve iyi insan olmalarına önem vermiyor. Onların başarılı olmaları Oxford, Harvard’a gitmeleri hep birinci, zengin ve güçlü olmaları derdindeler. Tek istediğimiz onların iyi bir liseyi, iyi bir üniversiteyi kazanmaları. Peki, bu çocuklara ahlaki değerlerimizi anne babalar olarak verebiliyor muyuz? 

Bir adam düşünün. Her gün karısını dövüyor. Bu yüzden karısı dayanamıyor, boşanıyor. Anneden çocuklarını mahrum ediyor. Anneyi öldürmekle tehdit ediyor. Sonrada oğlunu demir sopa ile dövüp öldürüyor, ders çalışmadı diye. Bu Hatay’da demir sopa ile feci şekilde darbe alan ve hayatını kaybeden Mertcan’ın öyküsü…

ŞİDDET GÖSTEREN BABADAN MERHAMET ÖĞRENİLİR Mİ? 

Baba çocuğun ders çalışmamasını, ödevini yapmamasını dövülmesi için geçerli bir sebep olarak görmüş. Ancak bu baba belli ki başka bir şeyi bahane ederek de sinirini, öfkesini, hayatta karşılaştıkları zorlukların acısını çocuğunu döverek çıkaracak bir potansiyele sahip. Kendi çocuğuna merhamet etmeyen bir anne baba kime merhamet edebilir ki. Bu tür davranışlar sergileyen bir babanın çok sağlıklı bir ruh yapısına sahip olduğunu söyleyemeyeceğim. Muhtemelen detaylı klinik inceleme ile ruh sağlığı bozukluğu tanı ve teşhisi konulacaktır. 

Ne yazık ki dayak ile çocuğuna eğitim vermeye çalışan ebeveynlerin bu babada görüldüğü üzere acımasız ve psikopat bir ruh haline, bir canavara dönüşmeleri söz konusu. Her şeyden önce dayakla çocuğunu eğiten bir anne ve babaya çocuk saygı duyar mı? Onun dediklerini yapar mı? Dayak yiyen çocuk anne ve babasından sadece zorbalığı öğrenir. Anne ve babasına öfke duyar, yaptığı olumsuz davranış üzerine düşünmez çünkü zaten bu davranışın bedelini dayak yiyerek ödemiştir. Kendine güveni azalır, kendinden utanır en çokta, vicdan ve merhamet gelişimi sekteye uğrar. Vicdanlı, merhametli çocuklar yetiştirmek istiyorsanız çocuğunuzu dövmeyin, öz evladınıza karşı bir canavara dönüşmeyin. Kendinizi kontrol edemiyorsanız bir uzmandan acil yardım alın. 

Çocuğunuz ders çalışmıyorsa ödevini yapmıyorsa dövmek yerine bir uzmana götürün. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklar genelde ders çalışmak, ödev yapmak istemezler. Ama bu çocuklar dayak yiyerek büyüdüklerinde bir psikopata, bir canavara dönüşebilirler. Tedavi ile ise derslerinde başarılı ve ruh sağlığı yerinde gayet iyi bir yetişkin olurlar.