Güvercin Hırsızları: Bu kez iyilik için

Filmde hırsızlık yapan bir gencin aynı zamanda ne kadar fedakâr olabileceğini izliyoruz. 

Çocukluğum, varoluşunu yalnızca güvercin beslemekle ortaya koyan insanların arasında geçti. Küçük bir ilçedeydik. Her gün bir kavgaya uyanırdık. Komşumuzun, arkadaşlarımın güvercinleri çalınırdı. Güvercin hırsızlığı yapanlar da başka arkadaşlarım olurdu. Güvercin beslemediğim için ben o dünyada etkisiz elemandım. Kimse fikrimi sormazdı. Ama beni en çok etkileyen şey, birbirlerinin güvercinlerini çalan insanların aynı ortamda yaşamını sürdürmeye devam etmeleriydi. Başkasının güvercinini çalararak kötülük yapan bir arkadaşım, o güvercinden elde ettiği parayla bir başkasına iyilik yapıyordu. Tezatlar ve karmaşa… Neydi o söz. Tolstoy diyordu galiba “Eğer karakteriniz çok iyiyse ona biraz kötülük katın. Çok kötüyse de biraz iyilik.” Hayat gerçekten böyle bir şey.

Oyuncu seçiminizi neye göre yaptınız?

Hikâyenin yapısına uygun insanlarla çalışmak istiyordum. Kaçınılmaz bir şekilde çoğunlukla daha önce hiç kamera karşısına geçmemiş insanlarla çalışmak istedim. Mahmut karakterini canlandıran Seyit Nizam bizim oraların çocuğu. Şivesi de var. Şive önemli tabi. Senaryoyu yazarken de şiveli yazmıştım. Oyunculuklardan gol yemek istemiyordum. Epey bir zaman cast çalışması yaptık. Ben memnun kaldım oyuncularımdan.

Festival süreçlerinde nasıl geri dönüşler aldınız?

Saraybosna Film Festivali, uluslararası ilk festival deneyimimdi. Çok büyük prodüksiyonlu ve iyi filmlerle yarıştık. İlk filmimle orada ana yarışmada olmak benim için önemliydi. En önemlisi de Asghar Farhadi jüri başkanıydı. Onun filmimi izlemesi ve geri dönüş yapması heyecanlıydı. Adana Film Festivali’nde ise Türkiye prömiyerimizi yaptık. Bu sene yapılan filmlerin neredeyse tamamı burada gösterildi, yarıştı. Bu anlamda ilk filmimle orada olmak önemliydi. Festival yolculuğumuz devam edecek.