Ortaca’nın şefkat yuvası: Haydos

Barınak gerçeğini geniş kitlelere duyurmak için son zamanlarda röportaj yapmayı düşündüğüm isimdi Türkan Dağdelen… Her an yanınızdan bir ok misali fırlayacakmış gibi bir hali olan, ele avuca sığmaz, soğukkanlı fakat pratik, en önemlisi de hâlâ kocaman yüreği olan bir kız çocuğu Türkan Dağdelen…      

Dünyayı gezdikten sonra, Katmandu’da aradığı huzuru bulamayınca; aşkı, serveti terk ederken, koşul tanımadan, tertemiz sevginin peşine düşmüş bir Amazon kadını o!

 Ortaca’da küçük bir köyde doğan minik Türkan’ı 1976’da İzmir’den kalkan uçak, Almanya’daki yeni ufuklara taşıdı. 1988’de Bulgaristan’da geçirilen kazada annenin kaybı, aile için ayrı bir mihenk taşı olur. Babasınıın ülkeye dönme isteğine karşı çıkar genç Dağdelen. Ama kesin dönüş 1994’te gerçekleşir. Dalaman’da bir yıl çalışıp, mutsuz olduğu ve İngilizcesini geliştirmek istediği için İngiltere’ye uçar. Uçuş o uçuş… 10 yıl İngiltere’de kalır.

KENDİ RESTORANINI AÇMAK İÇİN GELDİ AMA…

 2000-2005 yılları arasında ise sayısız ülkeyi arşınlar genç kadın. 2005’te ise hayalindeki restoranını açmak üzere Ortaca’ya döner. Türkiye şartlarına alışmaya çalışırken, sokak hayvanlarının gördüğü işkenceler, zehirlenmeler, halkın ve belediyelerin tutumu karşısında kahrolur. Bir şey yapmak gerek. Ama ne ve nasıl?

HER ŞEYİN BAŞLADIĞI GÜN

Kuzeninin daveti üzerine çay kenarında bir gezintiye çıkarlar. Dağdelen o günlerde bu gezintinin hayatının bundan sonraki bölümünü tamamen değiştireceğinin farkında değildir henüz… Dağdelen o günleri, “Sanki bir korku filmi setinde gibiydik” diyerek hatırlıyor. Bu değişmeli diye düşünmeye başlar... Düzenli olarak artık dere kenarına veteriner ve yiyecek taşımaktadır. Arabasının lastikleri kesilir, üç kez kapısı kırılarak evine girilir. Yatağının üzerine zehirlenmiş köpek bırakılır. Fiziksel saldırıya uğrar. Defalarca kaçıp gitmek istese de, sessiz dostlarına sırtını dönemez.

Bugün hayvanlar için bir rehabilitasyon merkezi görevi gören HAYDOS’ta kısırlaştırılan hayvanlar tekrar salınıyor. Ampute edilen, dışarda yaşayamayacak kadar hasta ve yaşlı hayvanlar HAYDOS’ta kalıyor. Aşıları, bakımları, kısırlaştırmaları yapılan, tedavi edilen hayvanlar için adeta bir istasyon HAYDOS… 

Ortaca, Dalyan ve Dalaman’dan günde 20’ye yakın ihbar aldıklarını söylüyor Dağdelen: Vatandaş artık, kabuğu ezilen kaplumbağa için de, yaralı kartal için de bizi arıyor. 2004’te 5199 sayılı kanun gereği hayvanların itlaf edilmeyeceği, kısırlaştırılarak alındıkları yere bırakılacağı belirtilir. Bununla popülasyonun kontrol altında tutulması hedefleniyor. Fakat günümüzde birçok belediye bunu uygulamıyor. Hatta bu kanun varlığından bir haber birçok belediye mevcut…

Evini de içine inşa ettiği bakım evi sahasında bütün çalışma azmini çaresiz ve dilsiz hayvanların bakışlarından alıyor Türkan Dağdelen… 

HAYDOS’u bir şefkat yuvası haline getirmiş. Seneler sonra Dalaman ve Ortaca Belediye Başkanları ile masaya oturarak, protokol dahi imzalamış. Kendini ise adeta unutmuş, ama güzel bir kadın Türkan Dağdelen… ‘Manikürüm, gözümün kalemi’ gibi  dertlerini bakım evinin kapısında bırakmış, ağzı lâl dostlarının kollarına koşmuş. Kendini sessiz dostlarına adamış.

Gücünü mücadele hırsından ve adından almış.

Ne de olsa o bir Dağdelen!