Sonrasında ise okyanuslarda ve karada canlılık tam 5 kez bitme noktasına geldi. Bu yok oluşların en bilineni 66 milyon yıl önce gerçekleşen ve dinozorların dünyadan silindiği ‘5. yok oluş’tu. Araştırmacılara göre günümüzde ise yeni bir yok oluş tehdidiyle karşı karşıyayız. Dünya üstündeki canlı türü sayısı ve bu türlerin nüfusları hiç olmadığı kadar hızlı bir azalış içinde.
SEBEBİ İNSANLAR
Yakın geçmişe kadar bu bir kitlesel yok oluş olarak değerlendirilmiyordu. Amerikan Ulusal Bilimler Akademisi’nde yayınlanan bir makale, durumun tahminlerden de kötü olduğunu gösterdi. Zira çalışma, geride bıraktığımız yüzyıl içinde memeli hayvanların yayılış alanlarının yüzde 80’ini kaybettiklerini, 1970’den günümüze kadar ise seçilen 3 bin tür için, canlı sayısının yüzde 50 azaldığını ortaya koyuyor. Bu yok oluş süreci öncekilerden farklı olarak insan faaliyetlerinden kaynaklanıyor. Artan nüfus ve tüketim, kullan at ekonomisi, doğal yaşam alanlarının endüstriyel tarım alanlarına dönüştürülmesi ve ormansızlaştırma, iklim değişikliği ve etkileri, çevre kirliliği ‘6. yok oluş’un ana sebepleri.