Edebi kurgular ve densizlikleri

Juan Gabriel Vasquez, Bütün Azizlerin Âşıkları (2004) adlı öykü kitabının yayınlanmasıyla edebiyat dünyasında ses getiren önemli bir yazar. Aynı yıl yayınlanan ve Kolombiya’da son yirmi beş yılın en önemli romanlarından bir seçilen Los Informantes ve İspanyolca en iyi roman dalında Qwerty Ödülü’nü (Barselona) il Bogotá’daki Fundación Libros & Letras Ödülü’nü (Kitaplar ve Edebiyat Vakfı) kazanan Contaguana’nın Gizli Tarihi (2007) yazarın kalıcılığını ortaya koyan iki büyük eseri. Çarpıtma Sanatı ise Vasquez’in Simón Bolívar Gazetecilik Ödülü’nü kazandığı kitabı. Yazarın daha önce yayınlanmış metinlerinin bir koleksiyonu olan bu kitap, Everest Yayınları tarafından geçtiğimiz günlerde yayınlandı. Kitabı dilimize aktaran Süleyman Doğru. 

SONSUZA DEK VUKU BULAN...

“Büyük kurguların kapalı, özerk ve mükemmel dünyalarının bize verdiği derin mutluluk. O dünyalar, tam da özgür ve egemen hayal gücünden doğmuş oldukları için, gerçekliğe kendi başına asla sahip olamayacağı bir düzen ve anlam kazandırırlar. Olayların, tam da asla vuku bulmadıkları için sonsuza dek vuku bulmaya devam edecekleri o dünyalar“ diyen Vasquez, okurlar ve romancılar olarak neden vaktimizi bu karakterlere, kaprisin çok benzeri bir şeyden doğmuş izlenimi veren bu dünyalara adadığımızı sorguluyor kitabı boyunca. Denemenin genelde bilinmeyenin türü olduğunu belirten yazar “Kendi fikirlerimizi keşfetmek için denemeler yazıyoruz ve en güzel denemeler genelde ilk baştaki bir densizliği doğrulamaya yönelik çaresiz teşebbüslerdir. Okurun göreceği gibi, bu kitabın kuşkuları ya da densizlikleri edebi kurgular etrafında dönüyor” diyor. Yazara göre deneme ve özellikle de ısmarlama deneme, bir öykü ya da romanın yazımının ortasında yüzeye çıkmanın ve biraz hava almanın olağanüstü bir yöntemi. Kitaba koyduklarını gözden geçirirken, en çok zamanını meşgul eden yazarlardan üçünü -Shakespeare, Joyce ve Borges- ele almamış olmasına şaşırdığını da ekliyor yazar.