Garaudy’nin meçhul askeri öldü

Ünlü Fransız Müslüman düşünür Roger Garaudy “Hatıralar/Yüzyılımızda Yalnız Yolculuğum” kitabında hanımı sayesinde eserler verebildiğini itiraf eder. Garaudy’yi Garaudy yapan, çilekeş ve fedakâr karısıdır. Öyle bir kadın olmasaydı, Garaudy olmazdı. Garaudy ailesini yakından tanıyan herkes bu hakikati bilir. 

İlkokul öğretmeni olan hanımı, kocası rahat eser yazabilsin diye evin bütün iç ve dış işlerini görmekle kalmamış, onca işi arasında, bir de kocasının el yazısıyla kaleme aldığı bütün müsveddeleri daktiloya çekmiş, tashihini yapmıştır. Nice deha çapında insanlar, hanımlarının bencillikleri veya kaprisleri yüzünden yükselememiş, silinip gitmişlerdir. Kocalarının sivrilebilmesi için kendilerini feda eden ‘hanım efendiler’ enderdir. Öyle kadınların hakları ödenemez. Çünkü insanlığa en büyük katkıyı sağlayanlardır onlar. 

Bir gün beni evin bodrumuna indirdi. Normalde Fransızların bodrumları, mahzenleri yıllanmış çok farklı marka şaraplarla doludur. Orada ise dizi dizi reyonlarda, sayısız kitap ve Garaudy’nin elinden çıkmış makalelerin, kitapların dosyaları, klasörleri vardı. Bütün o raflarda, o kitap ve klasörlerde en ufak bir toz izi yoktu. 93 yaşındaydı o zaman ve oraya gözü gibi bakıyordu. Yaptığı bu düzenlemeye, bu titizliğine hayret etmiş, kendisine “Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır, derler, doğruymuş!” demiştim. Mahcup bir eda ile başını öne eğişi hâlâ gözlerimin önündedir. 

Garaudy hanımını şöyle tanıtır: “Ben onda kendime sağlam bir dayanak bulurum, o beni aslolana yönlendirmesini bilir, bana sağlık ve esenlik verir. Benim düzenim, düzenleyicimdir. Hafızamdır. Konuştuğunda dudakları arasından güneş ışınlarının üzerime serpildiğini hissederim.” Hanımı için Garaudy “Benim meçhul askerim!” derdi her zaman. Hayatı boyunca hep ızdırap ve çile çekmiş o kadın, 101 yaşında hayata gözlerini yumdu. Daha doğrusu bir ay daha yaşasaydı, 101 yaşına girmiş olacaktı. İnsanlığa Garaudy’yi armağan eden Paulette (Polet)’in ruhu şâd olsun!