Türkiye’nin belki de ilk kez gerek BM, gerek G-20, gerekse NATO zirvelerinde dünya kamuoyunun ve siyaset yapıcıların bu denli merkezinde yer alması, bir taraftan dünya siyasetinde oluşan çok merkezli güç yapısının, bir taraftan bu güç yapısının ekseninin yeniden doğu-batı ekseninde doğu tarafına dönük kaymasının, bir taraftan da Türkiye’nin buradaki sahip olduğu jeopolitik gerçekliği çok boyutlu ve dengeleyici güç siyasetiyle doldurma yönündeki aktif dış politika tarzının bir sonucu olarak okunabilir.