Savaşın acımasız yüzü! Askerler düştükleri yerde kalmış

İkinci Dünya Savaşı sırasında, en acımasız savaş Doğu Cephesinde gerçekleşti. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi, Sovyetler Birliği'nin Almanya tarafından işgali (Barbarossa Harekatı) ile oluşturuldu ve Almanya'nın teslim olmasıyla sona erdi.

Doğu Cephesi, 1941-1943'te Avrupa'daki tek cepheydi ve savaşın sonuna kadar ana cepheydi. Haziran 1944'te Normandiya'da Batı Cephesi'nin açılmasından sonra bile, savaşın sonuna kadar Nazi Almanyası ve Avrupalı müttefiklerinin güçlerinin yüzde 65'inden fazlasını bağlıyordu.

Sovyetler Birliği sonrasında Rusya ve diğer ardıl devletlerde, 'Büyük Vatanseverlik Savaşı' terimi, Doğu Cephesi için kullanılmaktadır (1941-1945).

ACIMASIZ SAVAŞ! ASKERLER DÜŞTÜKLERİ YERLERDE KALDI

Doğu Cephesinde, savaş genellikle çok hareketliydi ve çatışmalar çok yoğundu. Belirli bir yer (şehir, yükselti, savunma hattı vb.) kısa sürede birkaç kez Almanlar ve Ruslar arasında el değiştiriyordu. Bu nedenle her iki tarafın ordularının da ölen ya da yaralanan askerlerini düzgün bir şekilde gömmek veya durmak için zamanları olmadı.

Bu nedenle çoğu asker, uzun bir süre, hatta bu güne kadar, savaş sırasında düştükleri yerlerde aynı kaldılar.

Bugüne kadar, tüm Avrupa'da ve özellikle eski Sovyetler Birliği ülkelerinde, düşmüş askerlerin kalıntıları, teçhizatları ve silahları da dahil olmak üzere birçok askeri kalıntı, bir metal dedektörü ile hala bulunabilir.

Alman makineli tüfekçilerin mevzilerinin ortaya çıkarılması bunlara en iyi örneklerden biridir. Makineli tüfeği düşman cephesine bakarken vurulan askerler, öylece yerlerinde kalmış.

Alman mevzilerinin yakınında Rus miğferleri ve diğer teçhizatlar da bulundu; bu, o sırada savaşın çok kısa bir mesafede, genellikle süngü mesafesinde gerçekleştiğini gösteriyor.

Star Gazetesi