'BENİM, SON 8 YILDIR, BELKİ 10 YILDIR, HERHALDE HİÇBİR CHP BELEDİYESİ KONSERİM YOKTUR. AMA O İNSANLAR BANA DELİ GİBİ YAZIYOR, "KEŞKE BURAYA GELSEN" DİYE. AMA ÜST TARAFTA KORKU OLDUĞU İÇİN, ONLARA BANA O KONSERLERİ AYARLAYAMAZLAR.'
Özellikle küçükken babamın aşıladığı milliyetçilik duygusunun çok artısını gördüm. Özellikle duruşumla ilgili yakınlık kuran insanlar var. Eğer bu bir ideoloji ise bunun faydasını gördüm. Ayrıca zaman zaman linçlenmeyi göze alarak veya konserleri, para kaybetmeyi göze alarak fikirlerimi açıkladım. Konserler anlamında diğer belediyeler tarafından tehdit edildim. Ama bunları çok umursamadım. Bence bir ideolojim var. Benim son 8 ya da 10 yıldır CHP'li belediyede konserim yoktur. O semtlerde yaşayan insanlar bana deli gibi yazar, keşke buraya gelsen diye. Ama üst tarafta korku olduğu için onlar bana o konserleri ayarlayamazlar. Bazen büyük şehirlerde Kültür ve Turizm Bakanlığı devreye girdiği zaman yapıyorum. Mesela en son Van'daydım ve 140 bin kişi vardı. Daha önce, Manisa'ya gittik, İzmir'de çok konser yaptım. Bizi bir salsalar, öyle bir korkuya yer olmayacağını görecekler. O yüzden çok, bu şekilde anlıyorum tabii ki, herkes bir üstündekinden çekiniyor olabilir ama bence korkmasınlar ve kendilerini müziğin birleştirici gücüne bıraksınlar.
'BENDEN DAHA İYİ BİR MÜZİSYEN OLAN BİR POPÇU ARKADAŞIM OLDUĞUNU DÜŞÜNMÜYORUM.'
Bir çarkın pek çok dişinin bir arada oturması lazım. Sadece yetenekle olmuyor yani bazen. Benden çok daha güzel şarkı söyleyen yüz binlerce insan olabilir. Ama benim enerjimi sahnedeki ya da o aurayı sağlayamıyor olabilir veya bestecilik yanı çok iyidir ama şarkıcılık da onu veremiyordur. Haydi bakalım hep beraber söylüyoruz diyor insanlar böyle bakar. Öbürü de söylesene hadi falan diyordur bütün enerjisiyle. O zaman daha çok çıldırtır insanı. Bu bir sıcaklık, aura ve insanlara geçirebilme meselesi. Müzikal egom benim her zaman çok yüksekti. Ailemden gelen, 5-6 yaşında da altın çocuk falan diyorlardı piyano çalarken. O yüzden oralardan alışığım o işlere. Ama hiçbir popçuyu kendime rakip görmüyorum. Çünkü onun yani benden daha iyi bir müzisyen olan bir popçu arkadaşım olduğunu düşünmüyorum. Sesleri benden daha iyi olabilir. Ama müzisyenliğinin %95'inin benden iyi olamaz. Bu da Allah'ın bana bir lütfu. Absolut kulak olmak, notayı duymak, her şeyi duymak, çalabilmek, söz yazabilmek, besle yapabilmek. Bırakın da biz de burada övünelim yani. Yok bu ego değil. Benimkisi tatlı bir kasıntılık yani. Sempatik bir ego.
'İDEOLOJİK OLMAYAN BİR SANATÇI, BENCE HALKA KARŞI SAHTEKARLIK YAPIYOR. BENCE BİR İDEOLOJİSİ VAR VE BUNU GİZLİYOR.'
Popüler kültüründe çok dibindeyim. Her şey birbirine girmiş vaziyette. İdare ediyoruz. Yani yönetiyoruz tabi ama hani eskisi kadar çok hoşuma gitmiyor yani. Bu kadar çok konuşulmak. Ama yapacak bir şey yok. Böyle başladı böyle gidiyor. Önemli değil. Bunlar da yarın öbür gün yaptığım başka şeyler hatırlanacaktır ama Sinan Akçıl'ın da şurada, şununla görüntülenmiş gibi şeyler hatırlanmayacaktır. O yüzden zaten onlara yeteri kadar hizmet ettik yani popüler kültürde. O yüzden artık birazcık da gizli ve gizemli yaşamaya çalışıyorum. İdeolojik olmayan ya da ideolojisini göstermeyen sanatçı bence halka karşı sahtekarlık yapıyor. Çünkü bir ideolojisi var bunu gizliyor. Valla ben 5 yaşından beri babamın bana aşıladığı o milliyetçilik duygusundan, popüler olduğum yıllardan sonra, özellikle son 10 yıldır milliyetçilik ve vatanseverliğin çok artısını gördüm sokakta.