Türkiye’nin terörle mücadele stratejisi var mı?

Terörün Kökenleri ve Terörle Mücadele Stratejisi kitabı Fahrettin Altun ve Hasan Basri Yalçın’ın editörlüğünde SETA Yayınları’ndan çıktı. Kitap hem dünyada hem de Türkiye’deki en önemli güvenlik meselelerinden biri olan terör, terörün kökenleri ve bunlara yönelik mücadele stratejileri üzerine yoğunlaşıyor. Türkiye’de yıllardır terörün farklı türleriyle mücadele edilmesine rağmen, meseleye dair derli toplu akademik çalışmaların sayısı oldukça sınırlı. Bu kitap böylesi bir ihtiyaca cevap niteliğinde. Farklı akademisyenler tarafından terör meselesinin çeşitli boyutlarıyla derinlemesine incelendiği kitapta, teröre kaynaklık eden siyasal, toplumsal ve finansal nedenler, güncel veri ve grafiklerle destekleniyor.  

 

Kitabın ilk bölümünde Hasan Basri Yalçın, terörün kökenlerine dair geniş bir literatür taraması sunup bunları kategorize ettikten sonra, teröre neden olan faktörler arasında bir öncelik sıralamasına gidiyor. Terörle mücadelede kaynakların nereye aktarılacağını belirlemek için, birincil sorun alanına yoğunlaşmak gerektiğini savunuyor. Mevcut durumda Türkiye’deki terörle mücadele süreci için en uygun yöntem olarak uzun soluklu güvenlik tedbirlerinin gerekliliğini vurguluyor. 

 

Belgin San Akça ve İlayda Bilge Önder, PKK örneği üzerinden devlet dışı silahlı örgütlerin kendilerine destek sağlayan devletler sayesinde nasıl uluslararası bir nitelik kazandığını aktarıyor. Özlem Kayhan Pusane ise  Çözüm Süreci sonrasında Türkiye’nin terörle mücadele stratejisini değerlendiriyor. “Terör” ve “ayaklanma” ile mücadele arasında yöntemsel farklılığa işaret ediyor. Terörle mücadelede bölgesel ve uluslararası destek mekanizmaları PKK ile mücadele ekseninde ayrıntılı bir şekilde değerlendiriliyor. 

 

TERSİNE RADİKALLEŞME

 

“Tersine radikalleşme” yöntemini ele alan yazar Zeynep Kaya. Makalede tersine radikalleşmenin Türkiye için kullanışlı bir yöntem olup olmadığı değerlendiriliyor. Sonraki bölümde Necdet Özçelik Türkiye’deki terör tehdidinin mevcut durumunu, sonrasında ise terörle mücadeleyi “ideolojik mücadele” ve “örgüt teşkilatıyla mücadele” boyutlarıyla ele alıyor. Her bir terör örgütünün ayrıştırılmasını ve örgüt bazlı bir mücadele şekli takip edilmesini öneriyor.

 

PROPAGANDA ARAÇLARI

 

Fahrettin Altun’un makalesi kitabın en dikkat çeken bölümlerinden. FETÖ ve PKK’nın propaganda stratejilerini değerlendirerek bunlar arasındaki farklılıkları ve benzerlikleri ortaya koyuyor Altun. İki terör örgütünün Türkiye’yi istikrarsızlaşmak adına ne türden bir ortak mücadele stratejisi izlediklerini değerlendiriyor. Bir sonraki bölümde Talha Köse PKK ile etkin mücadeleden yeni bir siyasi sürece girmenin imkânını ve sınırlarını tartışıyor. Gelinen noktada terörle etkin mücadeleyi, siyasi sürece alternatif bir yöntem olarak değil, bunun öncülü olarak değerlendirmenin daha doğru olacağının altını çiziyor. Yeni bir çatışmasızlık sürecinin hayata geçmesi için gerekli koşulları irdeliyor.