İlk kez 1969’da yayınlanan eser, 1966 sonrasını kapsayan panoramik bir özetle güncelleştirilerek yeniden basılmış oldu. Eser, modern Türk tiyatrosunun kurucusu sayılan Muhsin Ertuğrul döneminden günümüze İstanbul Şehir Tiyatrosu tarihine odaklanan önemli bir kaynak niteliğinde.
Kitabın giriş yazısında Özdemir Nutku şöyle bir cümle sarfediyor: ‘Çökmüş bir toplumun, ekonomik üstünlük ile gelişmiş başka toplumlara duyduğu hayranlık ve aşağılık duygusu, birçok aydınımızın da bilinçsiz olarak, hiçbir sentez düşünmeden desteklediği ‘Batılılaşma’ düşüncesi, II. Meşrutiyet’e kadar kör bir coşkunluğa ve aşırı bir özentiye dönüşmüştür.’
Köklere bağlanamamak...
Yıl 2015 olmasına rağmen bu özentinin devam etmediğini söyleyebilir miyiz? Bu sorunun cevabını da bir türlü kendi köklerine bağlanamayan, yahut bu köklerden kendine has yeni bir tiyatro dili oluşturamayan Türk tiyatrosuna bakarak vermek mümkün olsa gerek.