Kör kuyularda bir ‘Türk aydınI’

Tutunamayanlar gibi kült bir romanın yanı sıra ‘Korkuyu Beklerken’ gibi önemli bir öykü kitabına da imza atan Oğuz Atay’ın tiyatro alanında yazdığı tek eser ‘Oyunlarla Yaşayanlar’…  Bugünlerde Arkadaşlar ve Gerçekler Tiyatrosu tarafından sahneleniyor. Oyunun dekorunu bir ev ortamı oluşturuyor. Emekli tarih öğretmeni Coşkun Ermiş, ailesiyle birlikte yaşıyor. Karısı, dikiş dikerek ailenin geçimine katkı sağlıyor. Coşkun Ermiş, kendi gibi düşünen arkadaşları ile birlikte, kimselerin ilgisini çekmeyen piyesler yazıyor. Bu piyesler sayesinde milleti uyandırabileceğine ve birey olarak vazifesini yerine getirip aydınlanma mücadelesinde tuzu bulunacağına inanıyor.

Ancak böylesine yüksek hayaller peşinde koşarken, hayatın günlük rutini içinde, küçük sorumluluklarını bile yerine getirmekten aciz savruluşlarla hem kendini hem de çevresindekileri mahvediyor.

Merhum Oğuz Atay, işte bu önemli oyununda bir aydın savruluşunun trajikomik hikayesini anlatıyor. Tiyatro insanlarınca sahnelenmesi son derece müşkil bulunan bu oyun, tiyatromuz için önemli ve ‘yerli’ bir metin özelliği taşıyor.

İÇİMİZE TUTULAN AYNA

Yönetmenliğini Prof. Dr. Erhan Tuna’nın yaptığı oyunda Süleyman Atanısev, Coşkun Ermiş karakteri ile harika bir iş çıkarıyor. Yönetmen Tuna’nın da hakkını vermek gerekiyor; bu zor ve yaklaşık 2 buçuk saat süren oyunu seyirciyi sıkmadan izlettirmeyi başardığı için... Sonuç itibariyle, Oyunlarla Yaşayanlar, Türk toplumunun, modernleşme çabası ile bulunduğu coğrafyanın kültürünü, karşıtlıklarını, açmazlarını tartışan bir oyun. Samimi bir dili var. Evimizde, iş yerimizde, sosyal hayatta yaşadığımız kültürel karmaşayı, tiyatro salonuna taşıyan Oğuz Atay, oyunlara sığınarak yaşamı çözmeye çalışan aydın tipini bir ayna gibi yüzümüze yüzümüze tutuyor.

Yalnız oyunla ilgili bir hususu daha haber vermek isterim; Meyhane sahnesinde oyuncular gerçek bir içki şişesini açtığında, ortalığa yayılan anason kokusunu…