20 Nisan 2024 Cumartesi / 12 Sevval 1445

'Bu acı 23 yıldır hiç azalmadı'

Aydın’lı Lütfi ve Hürmüz Gider 23 yıl önce şehit verdikleri oğulları Cemil’in odasını adeta kişisel müze haline getirdi. Baba Gider “Şehit’ demesi kolay ama kalpteki yara geçmiyor” dedi.

16 Nisan 2019 Salı 07:00 - Güncelleme:
'Bu acı 23 yıldır hiç azalmadı'

Hakkari’de 23 yıl önce şehit düşen Jandarma Komando Onbaşı Cemil Gider’in Ailesi, oğullarının hatırasını 23 yıldır odasında yaşatıyor. Aydın’ın Efeler ilçesi Terziler Mahallesi’nde oturan 70 yaşındaki Lütfi ve 68 yaşındaki Hürmüz Gider çifti, oğullarının büyüdüğü odayı, şehit düşmesinin ardından anılarıyla doldurdu. 

Odanın birçok yerinde şehidin çocukluk, gençlik ve askerlik yıllarına ait fotoğraflar yer alırken, yatağı ve kanepesinde Türk bayrağı, duvarlarda da künyesi ve elbiseleri bulunuyor. Şehidin yazdığı notlar ve özel eşyalarını da bir kutuda saklayan Gider çifti, “müze” şeklinde tasarladıkları şehidin odasını 23 yıldır aynı düzenle koruyor.      

HEP ONU GÖRÜYORUM

Anne Hürmüz Gider,  “Rüyalarımda onu hep bu odada görüyorum. Bir yere gittiğimde gelir gelmez odasının ışığını açarım ve bakarım. Akşamları odaya girer ‘İyi akşamlar oğlum’ derim. Sonra kendi odama geçip uyurum. Bu odaya girdiğimde onu görüyor gibi oluyorum” dedi. Evlat acısının çok zor olduğunu, onu çok özlediğini dile getiren Gider, şöyle konuştu: “Arkadaşları evlendi, çocukları oldu. Bazılarının gelinlik çağında kızları bile var. Bazılarının çocukları sünnet oluyor. 7 sene kapıdan dışarı çıkamadık biz. Hele hele bayramlarda. Bayram ziyaretlerine askerlerimiz geliyor. Hem seviniyorum hem üzülüyorum. Ne yapalım tecellimiz işte.”     

HÂLÂ İÇİM ACIYOR

Baba Lütfi Gider de “’Şehit’ demesi kolay ama kalpteki yara geçmiyor. Onun arkadaşlarını görünce hala içim acıyor” dedi. Odasına girdiğinde oğlu oradaymış gibi hissettiğini söyleyen Gider, şunları kaydetti: “Bu odaya girdiğim zaman bir yandan seviniyorum bir yandan da kalbim acıyor. Şehit oldu diye seviniyorum ama kalp öyle demiyor, sızlıyor, acıyor.”