20 Haziran 2025 Cuma / 24 ZilHicce 1446

Anne sevgisi mucize ilaç gibi geldi

İzmirli anne, kullandığı ağır ilaçlar yüzünden görme kaybı başlayan engelli kızını sevgiyle tedavi etti. Annesinin sevgi çemberine aldığı Filiznur ayağa kalkmakla kalmadı, jimnastikte 12 madalya kazandı.

18 Temmuz 2013 Perşembe 07:00 - Güncelleme:
Anne sevgisi mucize ilaç gibi geldi

İzmir’in Bornova İlçesi’nde yaşayan 11 yıllık evli Süreyya- Mehmet İmer çiftinin 10 yıl önce doğan kızlarına, 19 aylıkken ‘ağır zihinsel engelli ve otistik’ teşhisi konuldu. Baba, vardiyalı işçi olarak çalıştığı için çocuğun bakımı anneye kaldı.

Sözcüklerin gücü

31 yaşındaki Süreyya İmer, günde neredeyse aralıklarla 20 saat ağlayan, kafasını kanatıncaya kadar yere vuran, kollarını ısıran kızı Filiznur’u, bazen her gün Ege Üniversitesi Hastanesi’ne taşıdı.  Filiznur, 6 yaşına kadar üzerinde, ‘18 yaş altı kullanamaz’ yazılı ilaçlar aldı. Doktorlar, annesinden “Özel bir kliniğe yatırmamız gerekiyor” diyerek, onay istedi. Ancak anne Süreyya İmer, kabul etmedi. İlaçların etkisiyle Filiznur’da görme kaybı başladı. Anne, doktorunun da onayıyla ilacı bırakma kararı aldı. Süreyya İmer, ilacın yerine sevgi sözcüklerini koydu. Günde 20 saat ağlayan, annesinin kollarını kanatıncaya kadar ısıran, saçlarını çeken, başını yerlere vuran kızına hep, “Seni seviyorum ve seni sevmekten hiç vazgeçmeyeceğim” dedi. Ona göre sevgiden güçlü ilaç yoktu. İlaçların sersemletici etkisiyle göz göze gelemediği kızı, artık gözbebeklerine bakmaya başladı. Krizler önce 8, sonra 4 saatte geriledi.

‘Hastalığını sahiplendim’

2 yaşında yürüyen, 3 yaşında konuşan ve 6 yaşına kadar sadece ‘anne’ diyen kızını gece uykusunda biberonla besleyen Süreyya İmer, değişimi şöyle anlattı: “Filiznur’un hastalığını sahiplendim. Ailem bile bazen tahammül edemiyordu, ama ben hiç vazgeçmedim. Sevgi sözcükleri ilaçtan daha etkili. Ağır ilaçlar onu o kadar sersemletiyordu ki ona ‘seni seviyorum’ dediğimde bir şey anlamıyordu. İlacı kesmemiz iyi oldu. Birlikte mücadele ettik. Sevgi her derde deva, her kapıyı açıyor. Onu jimnastik kursuna gönderdim. Ardından buz pateni ve futbol gelse de o madalyalarını jimnastikte aldı. 7 birincilik, 4 ikincilik, 1 üçüncülük madalyası var.

Okumayı da öğrenecek

Kaynaştırma eğitiminde normal çocuklarla yan yana oturuyor, bakarak yazabiliyor. 4 yıl içinde okuyacak. Ben yürüyemeyen bir çocuğun jimnastikte madalyalar kazanmasını sağladım. Bunu sadece severek yaptım. İki yıl önce test yaptırdık artık raporumuzda sadece ‘otistik’ yazıyor, ‘ağır düzeyde zihinsel engelli’ yazmıyor.”