'F-35'in en önemli özelliğini devre dışı bırakacak' sistem olarak tanıtılmıştı! İşte Struna-1 sistemi

Uçaklar için gizlilik teknolojisinin geliştirilmesinden bu yana, birçok farklı sistem bu gizliliği kırmaya çalıştı.

Bu sistemlerden biri, Almaz-Antey Anonim Şirketi'nin bir bölümü olan NNIIRT tarafından geliştirilen Rus Struna-1 / Barrier-E bistatik radar sistemidir.

Almaz-Antey, Rusya'nın önde gelen hava savunma ve radar üreticisidir. Tor, Buk ve S-400 uçaksavar sistemlerinin yanı sıra kendi radarlarını yapıyorlar.

Struna-1 ilk olarak 1999'da geliştirildi. Struna-1'in bir geliştirilmiş versiyonu olan Barrier-E sistemi, daha sonra MAKS 2007'de ihracat için sergilendi.

Almaz-Antey'in sitesindeki kataloğunda yer almasa da, MAKS 2017'de diğer radarlarla birlikte görücüye çıktı. Sistemin Moskova çevresinde konuşlandırılacağı söyleniyor.

Struna-1, bistatik bir radar olduğu için çoğu radardan farklıdır. Yani alıcı ve vericinin aynı yerde bulunduğu geleneksel radar teknolojisinin aksine, iki farklı konumda yer alan radarın alıcısına ve vericisine güvenir.

Normal radar sistemleri, ters dördüncü güç yasası ile sınırlıdır. Radar hedefi iletim kaynağından uzaklaştıkça, radar sinyalinin gücü normal ters kare yasasına göre azalır.

Bununla birlikte, radar algılama, radar sinyalinin yansımalarını alarak çalışır. Geleneksel bir radarla bu, alınan sinyalin, verilenden dört kat daha zayıf olmasıyla sonuçlanır.

Uçaklarda 'gizlilik' için kullanılan malzemeler bu nedenle başarılıdır. Çünkü bir uçak uzaktan radar izini, onları saçarak ve radyasyon emici malzemeler kullanarak azaltabiliyor. Böylelikle radar izinin kalitesi düşüyor ve uçak hakkında kesin bilgiler almak güçleşiyor.

STRUNA-1'İN GELENEKSEL RADARLARDAN FARKI

Struna-1, vericiyi alıcıdan farklı bir konuma yerleştirerek bu sorunu çözüyor. Verici ve alıcı arasındaki bağlantı, ters dördüncü kuvvet yasasının tersine ters kare yasasına göre düştüğü için, geleneksel bir radara göre daha yüksek güce sahip oluyor. Bu, etkin bir şekilde bir radar 'tuzak' teli gibi kullanıldığından, radarın daha hassas olmasını sağlıyor.

Rus kaynaklarına göre bu kurulum, bir hedefin etkili radar kesitini (RCS) neredeyse üç kat artırıyor ve radyo dalgalarını dağıtabilen anti-radar kaplamaların etkisini yok ediyor. Bu, yalnızca 'görünmez' denilen uçakların değil, kanatlı kitler ve seyir füzeleri gibi düşük RCS'ye sahip diğer nesnelerin de algılanmasını kolaylaştırıyor.

Rus kaynaklarına göre, Priyomno-Peredayushchiy Post (PPP) olarak adlandırılan on alıcı / verici kule çiftinden pek çoğu farklı noktalara yerleştirilebilir.

Kaynaklar, kulelerin olası konfigürasyonlarına göre değişiklik gösterdiğini, ancak iki tek kule arasındaki maksimum açıklığın 50 km olduğunu söylüyor. Bu teorik olarak, maksimum 500 km'lik bir alan anlamına geliyor.

Bu kuleler nispeten düşük güç tüketimine sahip ve geleneksel radarlar kadar enerji yaymıyorlar. Bu özellik de onları anti-radyasyon silahlarına karşı daha az görünür hale getiriyor.

Kuleler aynı zamanda mobil bir şekilde, ileri konuşlandırmalara olanak sağlıyor. Birbirleriyle iletişim kurmak için mikrodalga veri bağlantılarına ve sistemden önemli ölçüde uzak bir mesafede konumlandırılabilen merkezi bir izleme istasyonuna yararlanırlar.

Dağıtılmış yapının belki de en cezbedici yanı, zincirdeki halkalardan biri devre dışı kaldığında, sistemin geri kalanı çalışmaya devam ediyor. Ayrıca bu radarların yerden 25 m yükseklikteki kuleleri, geleneksel radarların tespit edemediği alçak irtifa hedefleri de yakalayabiliyor.

Forbes'ta yer alan makaleye göre Struna-1, bir hedefi takip eden sabit radar aydınlatması sağlayamadığı için, hedef radarı görevi göremez. Bu nedenle karadan havaya füzelerde kılavuzluk etmek için kullanılamaz.

Struna-1 bistatik radarı, gizli uçaklar için her şeyi içeren bir algılama çözümü olmasa da, gelecekteki bir çatışmada gizli NATO uçakları için önemli bir tehdit oluşturabilir.

Sistem, diğer modern radar sistemleriyle birlikte, düşman hayalet uçaklarının konumu ve hareketleri hakkında kritik bilgiler sağlayabilir.

star.com.tr