En güzel anneler günü şiirleri 2018!

Anneler Günü geleneği nasıl başladı?

Anneler günü geleneği, Antik Yunanların Yunan mitolojisindeki pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olan Rhea onuruna verdikleri yıllık ilkbahar festivali kutlamalarıyla başlar. Antik Romalılar da ilkbahar festivallerini İsa’nın doğumundan 250 yıl öncesinden ana tanrıça Kibele onuruna kutluyorlardı.

ABD’de Anna Jarvis’in kaybettiği kendi annesi için 1908 yılında başlattığı anma günü, 1914 yılında Kongrenin onayıyla Amerika çapında genişledi.

Amerikalı genç Jarvis annesinin vefatının ardından yaşadığı acıyı atlatamamış annesinin yerini hiçbir şeyle dolduramamıştır. Her sene annesinin ölüm yıl dönümü geldiğinde eşsiz bir acı duyar ve bunu etrafındakilere de yansıtırmış. Yine annesinin bir ölüm yıl dönümünde yani Mayıs Ayı’nın ikinci Pazar günü etrafındaki herkesi bir araya getirerek ” bu günün anneler günü olmasını çok istiyorum ve Anneler Günü adıyla her yıl kutlanmasını kabul edermisiniz? diye sormuştur. bu düşüncesi herkes tarafından kabul görmüştür ve artık her mayıs ayının ikinci pazar günü anneler günü kutlanmıştır.

 

İşte En Güzel Anneler Günü Şiirleri...

 

ANNE

Senin sesini

senin kokunu özledim anne

Gözlerini özledim,

Sözlerini özledim.

Kokunu özledim,

Benim güzel annem.

Beni büyüten,

Beni yaşatan.

Beni yüreten,

Sen değilmiydin,

Benim güzel annem.

 

Anne Sevgisi

Sıcağın sinmiş bana,

Seni severim ana,

Sensiz bana kan veren

Sensin bana can veren.

Küçükken yudum yudum,

Sütlerinle uyudum.

Kulağıma ninniler,

Neler söyledin neler.

Beni büyüttün ana,

Beni yürüttün ana,

Göremeyince seni

Kucaklarım gölgeni

 

ANNE

Hakkın ödeşilmez eşin bulunmaz

Beni ak sütünle besledin ANNE

Şefkatin bir şeyle satın alınmaz

Kulağıma ninni söyledin ANNE

Ne kadar tatlıydı gel yavrum derken

Seyrederdi mışıl mışıl uyurken

Elinde avcunda hiç bir şey yokken

Giydirdin kuşattın süsledin ANNE

Bu gece rüyamda yaktın özümü

Şahballı"yım tutamadım sözümü

Okşadın saçımı öptün yüzümü

Başımı göğsüne yasladın ANNE

 Hilmi Şahballı

 

Anneler Günü

Yeşildir artık yüreğinde kara bulut,

Bugün anneler günü, annem beni unut.

Evde acılar koynuna yangelip yatmış,

İnadına giyin sen de mayısa batmış,

Yürü sokakta, çocukların düşü aksın

Yürü ki saksıda çiçekler sana baksın.

Diline genç anılarından bir türkü seç,

Beş yıl büyüdüğüm okulun önünden geç,

Islanırsa anıların güneşte kurut,

Senin günün bugün unutma, beni unut

Gök mavi, deniz mavi, tam kıyısında dur

Durma, eteğinden beni bir daha savur.

Annem yıldız kayıyor içinden dilek tut,

Koşuyor sana kısa pantolunlu çocuk,

Gözünde gözümde, gözlerinde bin umut …

 

ANNECİĞİM

Ak saçlı başını alıp eline,

Kara hülyalara dal anneciğim!

O titrek kalbini bahtın yeline,

Bir ince tüy gibi sal anneciğim!

Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,

Gecenin ardında yine gece var;

Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,

Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!

Gözlerinde aksi bir derin hiçin,

Kanadın yayılmış, çırpınmak için;

Bu kış yolculuk var, diyorsa için,

Beni de beraber al anneciğim!…

Necip Fazıl KISAKÜREK

 

ANNEM

Annelerin en güzeli,

Sensin, benim güzel annem.

Ilık esen bahar yeli,

Sensin, benim güzel annem.

Güneş yüzlü, altın kalpli,

Ağır başlı, tatlı dilli,

Meleklerin eşi sanki

Sensin, benim güzel annem.

Açan çiçek, çağlayan su,

Gülümseyen engin duygu,

Evimizin mutluluğu

Sensin, benim güzel annem.

 

Uyuyan Güzel Anneye

Anne, bahar geliyor uyansana

Çık altın eşikte bekle beni,

En güzel tılsımları buldum sana

Koklayabilmek için nefesini.

Yeni açmış şu erik hatırlatır

Bana ağaçları çok sevdiğimi,

Sevginle mi ıslanmış şu sonsuz kır,

O kara bırakmışsın gözlerini.

Gül güzel annem benim, benim rüyam

İçimden çiçekli bir yol var sana,

Senin yerine biraz ben uyusam

Anne bahar geliyor uyansana.

 Ceyhun Atuf KANSU

 

ANNE

Sen baharda nazlı çiçek,

Ben çiçekte tombul böcek,

Sensin beni güldürecek,

Anneciğim, biriciğim.

Kulağımda tatlı sesin,

Ninni yavrum uyu dersin,

Sevgi bağın eksilmesin

Anneciğim, biriciğim.

Mevlüt KAPLAN

 

ANNE

Uyusun da büyüsün

Derdin büyüdüm anne

Bana o ak sütünden

Verdin büyüdüm anne

Uykuma yıldızları

Serdin büyüdüm anne

Anne güzelliğine

Erdin, büyüdüm anne

 FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA

 

ANNECİĞİM

 

Bekle beni anneciğim

Bir gün sana döneceğim

Pamuk gibi ellerinden

Doya doya öpeceğim

Demet demet çiçeklerle

Lâle menekşe güllerle

Aydınlık bir gelecekle

Annem sana geleceğim

Ne şirindir senin sözün

Yeter ağlamasın gözün

Bitsin artık çile hüzün

Annem sana döneceğim

Demet demet çiçeklerle

Ellerimde buketlerle

Duâlarla Tekbirlerle

Annem sana geleceğim.

Hayati OTYAKMAZ

 

SAKLA BENİ ANNE

 

Sen ninni söylerken anne

Ak güvercinler evimize

Gelinböcekleri konuyor

Saçımın tellerine

Sen masal söylerken anne

Mor menekşeler açıyor sesinde

Yüzünden kalkan kelebekler

Yavaşça konuyor kirpiklerime

Sen ninni söylerken anne

Başucumda mı uykum

Yastığımın altında mı

Söyle girsinler gözlerime

Söyle şu kedilere anne

Miyavlamasınlar eğri büğrü

Oyuncağımı korkutmasınlar

Girmesinler düşüne

Yumuyor gözlerimi gizli bir el

Yüzünü göremiyorum anne

Sar beni sakla beni

Sıcak sevgiler içine

Tavan nere gitti anne

Nere gitti evimizin duvarları

Daya ellerini anneciğim

Kediler düşmesin üstüme

                         Ali YÜCE

 

GELEMEM ANNE

Bu acıya dayanmıyor yüreğim

Sensiz yaşanır mı bilemem anne

Sana kavuşmaktır benim dileğim

Vakit dolmayınca gelemem anne

Doğmak murat ise elbet ölüm hak

Bana çok zor geldi böyle ayrılmak

Seni örter iken şu kara toprak

Gayri yeryüzünde gülemem anne

Geceleri uyku girmez gözüme

Yakar beni ateş düştü özüme

Doymadım ki ben senin gül yüzüne

Şimdi koklamaya bulamam anne

Çekiçoğlu ölüm zor gelir dile

Ağlamak sızlamak boşa nafile

Sana kavuşmayı istesem bile

Ecel gelmeyince ölemem anne

 

Anam

Dokuz ay koynunda gezdirdi beni

Ne cefalar çekti ne etti anam

Acı tatlı zahmetime katlandı

Uçurdu yuvadan yürüttü anam

 

Anaların hakkı kolay ödenmez

Analara ne yakışmaz ne denmez

Kan uykudan gece kalkar gücenmez

Emzirdi salladı uyuttu

 

Anam doğurdu beni Sivas ilinde

Sivralan Köyünde tarla yolunda

Azığı sırtında orak elinde

Taşlı tarlalarda avuttu

 

Anam ben yürürdüm anam bakar gülerdi

Huysuzluk edersem kalkar döverdi

Hemen kucaklayıp okşar severdi

Çirkin huylarımı soyuttu anam

Çocuğuydum anam bana ders verdi

Okumamı çalışmamı ön gördü

Milletine bağlı ol da dur derdi

Vatan sevgisini giyitti anam

 

Tükenmez borcum var anama benim

Onun varlığından oldu bedenim

Kimi köylü kızı kimisi hanım

Ta ezel tarihte kayıtlı anam

 

Veysel der kopar mı analar bağı

Analar doğurmuş ağayı beyi

İşte budur sözlerimin gerçeği

Okuttu öğretti büyüttü anam Aşık Veysel'i

 

Anneciğim seni sever kokunu özlerim

Şimdi seni bekliyorum

Ben seni çok seviyorum.

 

annem annem sen üzülme

seni birakip gitmeme ragmen

unutma ben hep seninleyim

 

ANNE

Annemi ben çok severim,

Melek annem, güzel annem,

Üzülmesin sakın derim

Melek annem, güzel annem.

İyi doğru sözler onda,

Şefkat dolu gözler onda,

Sevgi, ışık var yolunda,

Melek annem, güzel annem.

Anne yüzü ne asil yüz,

Anne gözü ne derin göz,

Anne özü, pırlanta öz,

Melek annem, güzel annem.

O gülerse çağlayanım,

O ağlarsa ağlayanım,

Ona gönül bağlayanım;

Melek annem, güzel annem.

Rıfat Necdet EVRİMER

 

ANNECİĞİM

Anneciğim seni ben,

Çiçeklerden yemişten,

Sarı saçlı bebekten,

Canımdan çok severim.

Gitme hep yanımda kal,

Beni kollarına al,

Pembe gülden daha al,

Yanağından öperim.

Melahat UĞURKAN