Ateşkes için sözde arabuluculuk yapan ve aynı zamanda da garantör olan ABD'nin ve özellikle Trump'ın çetrefilli tutumu ateşkesi sonlandırmak hususunda Netanyahu'nun elini güçlendirmiştir. Zira Trump bir taraftan ikinci aşamaya geçip geçmemek Netanyahu'nun inisiyatifinde derken diğer taraftan Hamas'a yönelik tehdit mesajı yayınlayarak bu konuda taraf olduğunu göstermiştir.

Rehinelerin kurtarılması için sokaklara dökülerek hükümetten en kısa sürede bir ateşkes ve rehine takası anlaşmasını talep eden protestocuların, şu an için Netanyahu hükümetinin kararlarını etkileyerek bir ateşkese zorlaması beklenmemektedir. Fakat İsrail'in kısa sürede Gazze'deki hedeflerine ulaşamaması, daha fazla asker kaybı yaşaması ve sağ olan rehinelerin de saldırılarda ölmesi halinde büyük bir toplumsal kırılma yaşanabileceği ve bu kırılmanın da sadece Netanyahu'nun siyasi ikbalini değil, genel olarak İsrail devletinin varlığını zora sokabileceği öngörülmektedir.

Russell Vought'un Trump'a çok yakın olduğu biliniyor ve tekrar seçilmesi halinde de özel kalem müdürü olarak görevlendirilmesi bekleniyor. Vought iki yıl önce Newsweek'e yazdığı bir yazıda, Amerika'nın "hakların ve görevlerin Tanrı'dan geldiğinin kabul edildiği bir Hristiyan ulus olarak tanınması gerektiğini” ileri sürmüş ve bu nedenle de liberal kesimlerce fundamentalist olmakla eleştirilmiştir.

ABD’nin artık İsrail-Filistin barış sürecinin arabulucuğunu sürdürme imkânı kalmadığından, bu süreç yeniden BM himayesine alınmalı ve uluslararası toplumun gözetiminde sürdürülmelidir. Bu süreçte en önemli görev de şimdiye kadar görece sessiz kalmış olan İslam dünyasına düşmektedir.

İsrail yönetimi, küresel ve bölgesel kaostan istifade ederek bazı kazanımlar elde etmek isterken, hem dünya kamuoyu önünde zorba ve orantısız güç kullanan bir devlet durumuna düşmüş hem de kendi kamuoyunda Filistin direnişine yenik düşen başarısız bir hükümet eleştirilerine maruz kalmıştır.

Türkiye ve İsrail arasında yapılan anlaşma, iki düşman devlet arasında yapılan bir barış anlaşması değil sadece geleceğe yönelik işbirliği imkanlarına kapı açabilecek bir iyi niyet mutabakatıdır. Arkasında bir şeyler aramak yerine bu anlaşmanın hem Filistin halkı hem de Türkiye’nin ulusal çıkarları için en uygun şekilde işlemesini sağlamak en iyi tercih olacaktır.