7 Mayıs 2024 Salı / 29 Sevval 1445

Haftasonu bitişik mi yazılır, ayrı mı? Hafta sonu nasıl yazılır TDK?

Haftasonu kelimesinin nasıl yazıldığı hakkında araştırmalar sürüyor. Hemen hemen herkesin ara sıra aklına gelen hafta sonu mu, haftasonu mu? sorusu Türk Dil Kurumu'nun belirttiği doğru yazılış biçimini araştırmakla cevap buluyor. Türk Dil Kurumu'na göre bu kelime, cumartesi ve pazar günlerini nitelemek adına kullanılanılır. Peki kelimenin doğru yazılışı hafta sonu mu, haftasonu mu? İşte hafta sonu kelimesinin TDK'ya göre doğru yazım şekli.

4 Kasım 2022 Cuma 11:25 - Güncelleme:
Haftasonu bitişik mi yazılır, ayrı mı? Hafta sonu nasıl yazılır TDK?

Hafta sonu kelimesinin nasıl yazıldığı imla kuralları açısından merak ediliyor. Haftanın son günlerini kasten kullanılan kelimeler arasında yer alan hafta sonu (haftasonu) kelimesi, cumartesi ve pazar günlerinin genel adıdır. Peki Hafta sonu nasıl yazılır? Haftasonu bitişik mi yazılır, ayrı mı? İşte TDK'ya göre haftasonu kelimesinin doğru yazılışı

Hafta sonu kelimesinin TDK'ya göre anlamı ve doğru kullanımı ile ilgili merak ettiğiniz tüm detaylar..

HAFTA SONU (HAFTASONU) NASIL YAZILIR?

Haftanın son günleri olan Cumartesi ve Pazarın genel olarak adlandırıldığı haftasonu kelimesinin doğru yazılışı hafta sonu şeklindedir.

Kelimenin doğru yazımı hem TDK Sözlük hem de diğer sözlük kaynaklarına göre hafta sonudur. TDK Sözlüğünde aratılan kelimenin birebir aynısı 'hafta sonu' olarak çıkmaktadır.

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre kelime 'hafta sonu' olarak yazılmalıdır. Birçok kişi 'haftasonu' yazarak hataya düşmektedir.

Yani sözcüğün doğru yazımı "hafta sonu" şeklindedir.

Cümle içinde örneklendirmek gerekirse;

Hafta sonları çıktığı annesinin evinde, hep kıyılarda çekinik durdu.

Hafta sonu sinemaya gidelim mi?

HAFTA İÇİ BİTİŞİK Mİ AYRI MI YAZILIR?

Hafta içi de hafta sonu kelimesi gibi ayrı yazılır.

Dış, iç, sıra sözleriyle oluşturulan birleşik kelime ve terimler ayrı yazılır: ahlak dışı, çağ dışı, din dışı, kanun dışı, olağan dışı, yasa dışı; ceviz içi, hafta içi, yurt içi; aklı sıra, ardı sıra, peşi sıra, yanı sıra vb.