Ağlayabilseydiniz anlayabilirdiniz!

Yalnız yaşayan ve katı kuralları olan bir ağır ceza hakiminin karar vermek durumunda olduğu bir dava karşısındaki dönüşümünü anlatıyor Reis Bey. Annesini öldürdüğü iddiasıyla huzuruna çıkarılan bir gencin idamına karar veren hakim, idamdan sonra gelişen olaylarla büyük bir savrulma yaşıyor. Eser merhametle yüzleşme bağlamında çok derin detaylar içeriyor. “Her insanın “içinde” aynı anda bir hâkim, bir savcı ve bir avukat vardır ve hayatın akışı  içinde rastladığı her türlü olay karşısında bunlardan biri harekete geçer; hüküm verir, suçlar ya da savunmaya geçer” diyor oyunun yönetmeni Şükrü Türen ve insanı insan yapan duygulara dikkat çekiyor. Tabii Reis Bey’inki gibi bir hesaplaşmanın, zor, çok zor olduğunu ekleyerek. Türen eserdeki metin dili ile de şunları söylüyor: “Birçok meslektaşım uyardı, burası, şurası  anlaşılmaz diyerek endişelerini dile getirdiler. Haksız da sayılmazlar doğrusu, ancak sözcükleri güncele aktarmanın sonu yok, imojilerle oynamaya kadar gider bu. Adam şair, oradaki bir kavramı yansıtan kelimeyi seçerken yaşadıklarını yok sayarak bambaşka bir kelimeyi onun yerine ikame etmek katliam olurdu... Bu yola hiç girmedim.”