Gökyüzünün kayıp haritası! 'Nadir' keşif heyecan oluşturdu: Efsane gerçek mi?

Bilim insanları yüzyıllardır Hipparchus'un kataloğunu araştırıyorlar. Mısır'daki bir manastırda bir ortaçağ parşömeni şaşırtıcı bir hazineyi ortaya çıkardı. Bilim insanları gökbilimci Hipparchus'un en eski girişimi olan kayıp yıldız kataloğunun bir parçası olduğu iddia edildi. Bu bulgu tüm gökyüzünü gece haritalamak için bilinen ilk hamle olarak değerlendiriliyor.

GECE GÖKYÜZÜNÜN HARİTASI

Genellikle antik Yunanistan'ın en büyük astronomu olarak kabul edilen Hipparchus, bilinen diğer girişimlerden yüzyıllar önce gece gökyüzünün haritasını çıkardı.

Aynı zamanda, gökbilimcilerin gökyüzünde gördükleri desenleri basitçe tanımlamaktan, onları ölçmeye ve tahmin etmeye geçtiğinde , bilimin doğuşundaki önemli bir anı da aydınlatıyor.

NADİR BİR BULGU

Washington, Tacoma'daki Puget Sound Üniversitesi'nde astronomi tarihçisi olan James Evans, bulguyu "nadir" ve "dikkate değer" olarak nitelendirdi.

Evans, bunun, genellikle antik Yunanistan'ın en büyük astronomu olarak kabul edilen Hipparchus'un, bilinen diğer girişimlerden yüzyıllar önce göklerin haritasını gerçekten çıkardığını kanıtladığını söylüyor.

Eski yazının başka Hıristiyan metinleri içerdiği düşünülüyordu ve 2012'de İngiltere'deki Cambridge Üniversitesi'nden İncil bilgini Peter Williams, öğrencilerinden sayfaları bir yaz projesi olarak incelemelerini istedi. Onlardan biri, Jamie Klair, beklenmedik bir şekilde, genellikle astronom Eratosthenes'e atfedilen Yunanca bir pasaj fark etti. 2017'de sayfalar, son teknoloji multispektral görüntüleme kullanılarak yeniden analiz edildi. Rolling Hills Estates, California'daki Early Manuscripts Electronic Library'deki ve New York'taki Rochester Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, her sayfanın değişen ışık dalga boylarında 42 fotoğrafını çektiler ve gizli metni geliştiren frekans kombinasyonlarını aramak için bilgisayar algoritmalarını kullandılar.

Paris'teki Sorbonne Üniversitesi'nde Gysembergh ve meslektaşı Emmanuel Zingg tarafından deşifre edilen hayatta kalan pasaj, yaklaşık bir sayfa uzunluğundadır. Kuzey tacı olan Corona Borealis takımyıldızının uzunluk ve genişliğini derece cinsinden belirtir ve en uç kuzey, güney, doğu ve batıdaki yıldızların koordinatlarını verir.

Bazı verilerin ifade edildiği kendine özgü yoldan başlayarak, çeşitli kanıtlar kaynak olarak Hipparchus'a işaret eder. Ve en önemlisi, antik astronomun ölçümlerinin kesinliği, ekibin gözlemleri tarihlendirmesini sağladı. Dünyanın her 72 yılda bir kendi ekseni etrafında yavaşça bir derece sallandığı presesyon fenomeni, sabit yıldızların konumunun gökyüzünde yavaşça değiştiği anlamına gelir.

TARİHİ DEĞİŞTİRECEK

Araştırmacılar bunu, antik astronomun gözlemlerini ne zaman yapması gerektiğini doğrulamak için kullanabildiler ve koordinatların yaklaşık olarak MÖ 129'a uyduğunu buldular. Evans, şimdiye kadar antik çağlardan kalma tek yıldız kataloğunun MS 2. yüzyılda Mısır'ın İskenderiye kentinde astronom Claudius Ptolemy tarafından derlenen bir yıldız kataloğu olduğunu söylüyor. 1200 yıldan fazla bir süredir kabul edilen, merkezinde Dünya olan kozmosun matematiksel modeli.

Ayrıca 1000'den fazla yıldızın koordinatlarını ve büyüklüklerini verdi. Ancak, yıldızları ilk ölçen kişinin, üç yüzyıl önce, yaklaşık olarak MÖ 190 ila 120 yılları arasında Yunanistan'ın Rodos adasında çalışan Hipparchus olduğu eski kaynaklarda birkaç kez belirtiliyor.

Star Gazetesi