28 Ekim 2025 Salı / 7 CemaziyelEvvel 1447

Hz. Hamza ile Vahşi’yi kardeş yapan tevbe

Hz.Hamza’yı Uhud’da şehid eden Vahşi, yıllar sonra Mescid’e gelip suçunu itiraf edince, sahabe Peygamberimiz’den ‘öldürün’ emrini bekliyordu. Vahşi korkarak kapıya yönelince, Efendimiz’in hitabı her şeyi değiştirdi.

14 Temmuz 2013 Pazar 07:00 - Güncelleme:
Hz. Hamza ile Vahşi’yi kardeş yapan tevbe

Vahşî, Hz. Hamza’nın Bedir savaşında öldürdüğü Tuayme’nin kardeşinin oğlu olan Cübeyr bin Mutim’in kölesi idi. Habeşli olduğu için, el ile ok ve mızrak atmakta usta idi. Uhud savaşında, Cübeyr buna demişti ki:

-Hamza’yı öldürürsen seni azat ederim!

Vahşî, Uhud’da taş arkasına pusuya girip, yalnız Hz. Hamza’yı gözetirdi. Hz. Hamza sekiz kâfiri öldürüp, saldırırken, Vahşî mızrağını atarak, onu şehit etti. Sonra, gidip durumu Hind’e haber verdi. Hind sevinip üzerindeki zinetlerin hepsini Vahşî’ye verdi.

-Uhud savaşında Peygamberimiz birkaç kâfire bedduâ etmişti. “Vahşî’ye niçin lanet etmiyorsun” dediklerinde, buyurdu ki:

-Miracda, Hamza ile Vahşî’yi kolkola, cennete girerlerken görmüştüm!

-Hicretin sekizinci yılında, Mekke fethedildiği gün, Vahşî, Mekke’den kaçtı. Bir zaman uzak yerlerde kaldı. Sonra pişman olup, Medine’de mescide gelip, selam verdi. Resulullah efendimiz selamını aldı. Vahşî dedi ki:

-Ya Resulallah! Bir kimse Allah’a ve Resulüne düşmanlık yapsa, en kötü, en çirkin günah işlese, sonra pişman olup temiz iman etse, Resulullahı canından çok seven biri olarak, huzuruna gelse, bunun cezası nedir?

Resulullah efendimiz buyurdu ki:

-İman eden, pişman olan affolur. Bizim kardeşimiz olur.

-Ya Resulallah! Ben iman ettim. Pişman oldum. Allahü teâlâyı ve Onun Resulünü herşeyden çok seviyorum. Ben Vahşî’yim.

Resulullah efendimiz, Vahşî adını işitince, Hz. Hamza’nın şehit edilmiş hâli gözünün önüne geldi. Gözleri yaşlandı. Vahşî, öldürüleceğini anlayarak kapıya yürüdü. Eshab-ı kiram kılıçlarına sarılmış, işaret bekliyordu. Herkes, “Öldürün!” emrini beklerken, Resulullah efendimiz buyurdu ki:

-Kardeşinizi çağırınız!

-Kardeş sözünü işitince, saygı ile çağırdılar. Efendimiz Vahşî’ye, “affolunduğunu” müjdeleyerek buyurdu ki:

-Fakat, seni görünce dayanamıyorum, elimde olmadan üzülüyorum.

Hz. Vahşî, Resulullahı üzmemek için, bir daha yanına gelmedi. Mahcup, başı önünde yaşadı. Aynı mızrak ve okla Peygamberlik iddiasından yalancı Müseyleme’yi öldürdü ve büyük hizmet etti. Hz. Osman zamanında vefat etti.

ÖNERİLEN VİDEO

Edremit canisinin uzman çavuşu şehit ettiği anlar ortaya çıktı

Kapat
Video yükleniyor...