Milyonlarca Suriyelinin rejim saldırılarından korunmak için sığındığı ya da rejimin kuşatmasından tahliye edilerek adeta sürgün edildikleri bir belde konumunda İdlib. Bu yüzden rejimin İdlib’i ele geçirme planı sadece sembolik olarak rejim hanesine yazılan bir zafer olmayacak. Büyük bir göç dalgasının, bir insani trajedinin patlak vermesine yol açacak.

Türkiye hem mülteci dalgasının önüne geçmek hem de Afrin ile Bab arasındaki kazanımlarının güvencesi için İdlib’de mümkün olan en az taviz ile mevcut durumu korumaya çalışacaktır. İdlib’de Türkiye’nin istediğini alması aynı zamanda Amerika ile ilişkilerde Ankara’nın elini güçlendirecektir. Türkiye, Suriye’deki varlığı açısından hayati noktada bulunan İdlib’i kendi kapasitesini diğer aktörlere de hissettirerek korumak durumundadır. Aksi halde Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı askeri harekatları kalıcı olmayacak kazanımlar için yapılmış operasyonlar olarak tarihe geçebilir.

Geçtiğimiz ay Cumhurbaşkanı Erdoğan ve ABD Başkanı Trump arasında gerçekleşen ve ABD’nin Suriye’den askeri birliklerini çekmesi kararının bizzat Trump tarafından dile getirildiği telefon görüşmesinin ardından uluslararası kamuoyu, Trump’ın ani kararının şokunu yaşarken bir yandan da yeni sürecin neler doğuracağını görmek adına Türk ve Amerikan yetkililerin açıklamalarına odaklandı. Amerikan yetkililerinden gelen bazı açıklamalar ise Türkiye nezdinde tepki çekerken sürecin sıhhatine dair soru işaretleri uyandırdı.

Halep’in kuzeyindeki Azez-Mare-Cerablus-Menbic hattı artık sadece muhaliflerin Halep’teki varlığı için değil Türkiye’nin ulusal sınırlarının güvenliği açısından da hayati bir savunma hattı konumuna gelmiştir.