“Erdoğanizm” terimini kullanma zamanı gelmiş olabilir. Tayyip Erdoğan’ı sevseniz de sevmeseniz de “Erdoğanizm” diye bir politik realite var çünkü.

İmparatorluğun kaybı, tarihimizdeki en uzun ve en etkili kolektif travmadır. Muhafazakarlığımız bu kolektif travmadan doğmuştur. Türkiye’nin Muhafazakarları Ak Parti’yi geçmişlerini en iyi temsil eden parti olarak görüyorlar; ‘Yeni Osmanlıcılık’ suçlaması ancak gururlarını okşayabilir.

Ak Parti’nin karşısındaki risk, radikalleşmesi değil, tam tersine, kendi radikal damarını kaybetmesidir; kendi radikallerine bütünüyle sırtını dönmesidir. Eğer böyle bir şey olursa AK Parti bir ‘toplumsal kadavra’ya dönüşebilir. Sadece bu koşulla dönüşebilir.

Başkanlık sistemine geçtiğinizde Türkler Türk, Kürtler Kürt olmaktan çıkmazlar; Türkiye Türkiye olmaktan, devlet devlet olmaktan çıkmaz. Aslında önemli olan, “nasıl bir başkanlık sistemi” sorusudur. Eyalet, federasyon, konfederasyon içermeyen bir başkanlık sistemi olamaz mı? Halkın ve hukukun denetiminde bir başkanlık sistemi inşa edemez miyiz? Bunu yaparak etnik particiliği, mezhep particiliğini ebediyen tarihe gömemez miyiz?