Demokratikleşme Paketi’nde seçim sistemine ilişkin olarak üç alternatif sunulmaktadır. Alternatiflerden biri olan, yüzde 10’luk ülke barajının muhafaza edilmesi ihtimali düşük görünmektedir. MGK rejiminin bir kalıntısı olan yüzde 10’luk baraj uzun zamandır tartışma ve şikayet konusuydu. Birçok Avrupa ülkesinde ülke barajı mevcut olmakla beraber, bu hiçbir ülkede yüzde 5’in üzerinde değildir.

Anayasa yapımı sürecinde en gerçekçi uzlaşma, taraflardan hiçbirinin bütün isteklerinin kabulü konusunda ısrarcı olmaması, “yaşanabilir” çözümlere razı olmasıdır. İkinci Dünya Savaşı sonrası İtalya ve Franco sonrası İspanya gibi en başarılı anayasa yapımı örneklerine bu ruh hâkim olmuştur. Bir mucize ile böyle bir ruh oluşturulamadığı takdirde vuslat yine başka bir bahara kalacak gibi görünmektedir.

Sayın Cumhurbaşkanı ile Sayın Başbakan arasında cereyan eden diyalog, bu iki lider arasında bir anlaşmazlık olmasını yürekten dileyen, hattâ bütün siyasî ümitlerini böyle bir olasılığa bağlamış bulunan belli çevrelerde mutlaka sevinçle karşılanmıştır.

Karardan hoşnut olanların da olmayanların da herhalde üzerinde ittifak edecekleri gerçek, bunun Türk demokrasi tarihinde dönüm noktası oluşturan tarihsel bir olay olduğudur.

Öyle görünüyor ki, komşularımızla ilişkilerimiz iyiye de gitse, kötüye de gitse, aktivist bir dış politika da izlense, pasif de kalınsa, belli çevrelere göre suçlu daima AK Parti hükümetidir.

Yargı sistemimizin işleyişi ile ilgili şikâyetler, sadece usûl hükümlerinden değil, birçok maddî ceza hukuku normunun her türlü yoruma açık, muğlâk niteliğinden doğmaktadır. Eğer demokratikleşme yolunda ciddî bir adım atılması isteniyorsa, yeni yasama döneminde TBMM’ye gelmesi beklenen dördüncü yargı paketinin bu sorunlar üzerinde yoğunlaşması gerekir.