Osmanlı geleneği göz önüne alındığında, bugünkü belediye başkanlığı görevi, “şehremaneti” görevliliğine tekabül etmektedir. Bu göreve gelen, yönettiği şehre bir emanetçi duruşuyla, hassasiyetle yaklaşır. Fatih Sultan Han İstanbul'u fethederken şu sözleri sarf etmiştir: “Hüner bir şehr bünyad eylemektir/ Reaya kalbin abad eylemektir”.

Allah'tan kurtulmakla özgürlüğe koştuğunu, hürriyete kavuştuğunu sanan insanlık ne yazık ki bugün kapitalist dünyanın yarattığı putlara sıkı sıkıya sarılarak derin bir uykuya dalmıştır. Koynunda uyuduğu putun boynuna balta asacak İbrahimler bu defa nereden çıkar dersiniz?

Kurulu dünya düzenine itiraz etmeyen Müslümanlar bugünlerde Gazze'de yaşanan drama dur diyemezler. Çünkü onlaru Gazze'de yaşanan soykırımı kendi elleriyle finanse ediyorlar. Faizi reddetmeyen, Karz-ı Hasen müessesesini işletmeyen, meşru ticareti hor gören, menşeine ve meşruiyetine bakmadan çılgınca tüketen Müslümanların bugün yaşananlar karşısında söz söylemeye hakları yoktur.

Bölgede sorunun esas kaynağı İsrail'dir. İsrail'i açıktan destekleyen ABD ve İngiltere de bu sorunu kaşımaktadır ve yarın sorunun, ucu bizim topraklarımıza da uzanacak bir bölgesel işgale dönüşme potansiyeli yüksektir. Öyleyse İsrail ve Siyonizm araştırmaları konusunda cesur olunması, sorunun adının artık Filistin sorunu olarak değil, İsrail sorunu olarak kavramsallaştırılarak literatüre yeni eserlerin kazandırılması elzemdir.

Teröriste gerilla diyen, provokatöre direnişçi adını koyan, sosyal medyada takip ettiği ünlülerin kanaatlerini doktrin zannederek ülkenin geniş halk kesimlerinin duyarlılıklarına ters düşen, araştırmadan soruşturmadan fikir serdeden bir insan profili ortaya çıktı. Buna karşılık bu ülkenin milli değerlerine sahip çıkan, emperyalistlere ve içerideki siyasal aparatlarına asla destek vermeyen bu ülkenin öz evlatları elbette doğru yoldadır. Onların basiretleri, ferasetleri, arifane hissiyatları yeter. İşte tam da bu yüzden diyoruz ki: İyi ki varsın Aybüke Öğretmen, İyi ki varsın Yasin Börü ve iyi ki varsın Eren!

Kuzey Akım 1 ve 2 hatlarının Ukrayna-Rusya savaşı esnasında bombalanması ve Katar, Mısır ve Cezayir'in AB'nin doğalgaz tedarikinde kilit konuma gelmesinin ardından, Türkiye'nin bu denkleme dahil olmaması, jeopolitik gücüyle hamle yapmaması düşünülemezdi. 22 Temmuz'daki Erdoğan-Tebbun görüşmesini bu perspektiften okumak doğru olacaktır.

Savaşın seyri nereye evrilir, şimdiden kestirmek zor. Ancak Rusya Ukrayna'da bir bataklığa saplanabileceği gibi yayılmacı tutumunu sürdürerek Doğu Avrupa'nın doğal komşusu haline de gelebilir. Odessa Bölgesi bu anlamda kritik bir öneme sahip. Ukrayna'nın Slavlıkla yakın kan bağı vardır ve dilleri de birbirine yakındır. Ancak Ruslar çok etnikli federasyon yapısı içerisinde Slav birliğini dahi sağlayamamış bir devlet görüntüsü veriyor. Putin bu durumu tersine çevirmek istiyor. 1997'de ABD ulusal güvenlik danışmanı Zbigniew Brzezinski Ukrayna'nın Rusya'nın hinterlandında olmaması durumunda Rusya'nın bölgesinde yeniden etkili olma yönündeki her türlü çabasının başarısız olacağını yazmıştı.