Toplumsal hayatın vazgeçilmezlerinden biri haline gelen tv dizilerinin üretimi hızla sürerken, dizi ihracatı da artıyor. Cumhurbaşkanı’nın da eleştirdiği Muhteşem Yüzyıl’ın hala en fazla ihraç edilen dizi olduğu, sorunlu içerikle malul diğer dizilerin ortalıkta cirit attığı bir vasatta ‘dizi ihracatı güzellemesi’ni bir kez daha düşünmekte fayda var gibi.

Demokrasilerde seçmen tercihi “kutsaldır” ancak bu, sonuçta bir parti etrafında, dolayısıyla da genele karşı dar bir alanda öbeklenmiş bir kutsallıktır. Bu verili durum, HDP örneğinde olduğu gibi geniş kitlelerin kutsallarına karşı hasmane, yıkıcı, hatta gerçek manada öldürücü bir tutuma dönüştüğünde ise ne o parti, ne de ona gözü kapalı destek verenler, asgarî bir demokratik tahammülü de saygıyı da hak edemezler.

Yıllar boyu, dine müteallik haberden sadece İslam’a saldırıyı anlayan basının bilindik Ramazan refleksleri azalıyor. Halk artık Yeni Türkiye’yi okuyamayanları her şekilde mahkûm ediyor. Basının önemli bir bölümü de bu gerçeği anlamış olmalı ki, bu yıl irtica haberleri ihmal edilebilir boyuttaydı.

Giderek yaygınlığını, etkisini artıran tabir-i caizse “ağzı bozuk muhalefet”, bir toplumsal gerilim hattı olmaya aday. Demokrasilerin olmazsa olmazı muhalefeti fevkalade yanlış anlayan bu kesim; galiz küfürler, karakter suikastleri, bitmek tükenmek bilmez yalanlar eşliğinde demokratik rekabeti zehirliyor.

Türkiye’de siyaset yapma biçimi, 16 Nisan sonrası yepyeni bir kulvara girdi. Ülkeyi yönetmeye dair ciddi iddiası olanlar bu yeni duruma intibakın yollarını aramaya mecburken, kendisini “Hayır cephesinin lideri” ilan eden CHP hala eski ezberleriyle iş görmeye çalışıyor. Partideki son kurultay tartışmaları da “Eski Türkiye”nin bildik politik pratikleriyle yürüyor.