Merkeze sandığı alan ve yürütme ile yasama iradesini farklılaştıran bu yeni sistemin, iç siyasette; birçoğu öngörülmeyen, hayret verici, dönülmez ufuklar açtığı kısa zamanda görülecek. Siyasetin dinamiklerini altüst edecek hatta siyasetin sosyolojisini değiştirecek yeni bir dönemin başındayız. Referandum sonuçlarını doğru okuyan siyaset, bu döneme daha hızlı intikal edecek ve ön alacak.

HDP, PKK’ya tepkinin açık muhatabına dönüştüğünde buradan uzaklaşacak seçmenin yöneleceği tek ve doğal adres Ak Parti’dir. Bu nedenle HPG doğrudan Ak Partilileri hedef alıyor ve uzunca bir süredir ilk kez siyasetçiler katlediliyor. 90’larda kirli çeteler HEP’li, DEP’li siyasetçileri katlediyordu bugün PKK, Ak Partili siyasetçileri katlediyor. Yani 90’ları bugün PKK yaşatıyor.

HDP/PKK’nın tutumunu gösteren ilginç yazılardan biri de Mustafa Karasu’dan geldi. Karasu bu darbenin FETÖ’cü bir darbe olamayacağını, ‘Fethullahçılar darbe yaptı’ denilerek Fethullahçıların üzerine daha fazla gitme imkanı yaratılmak istendiğini iddia ediyor. Fethullah Gülen mi argümanlarını Karasu’dan aldı, Karasu mu sıkı bir Fethullah takipçisi, şimdilik bilmiyoruz.

Cizre, Yüksekova, Sur çatışmaları sürerken Nusaybin’de hendekler 2. Ordu’ya bağlı tankların gözü önünde kazıldı. Bu süreci yöneten 2. Ordu’ya ait komuta kademesinin tümünün tutuklanmış olması terör üzerinden darbe zemini oluşturma çabalarının sanırım en büyük kanıtı olur.

2013 Ocak ayında büyük umutlarla başlayan, toplumun büyük çoğunluğunu peşine takan ve 30 yıllık kanlı kabusun sonu olacağına inanılan Çözüm Süreci (şimdilik) neticeye ulaşamamış gözüküyor.

Eylem adamıydı Yunus, bir gün Rabia eylemindeydi, diğer gün Yeryüzü Doktorlarının etkinliğinde, bir gün İHH programındaydı, sonraki gün MÜSİAD’ın... “Marş söylemeden ölmek bize yakışmaz...” derdi. Yunus’un kalbi ümmet coğrafyasının acıları ile yoğrulmuştu adeta.

Siyasi başlıkların bugün masada olmayışı, konuşulmak istenmeyişinin, tarafların bu konuda fikir serdetmeyeceği anlamına gelmediği açıktır. Bu konulara yaklaşımı görmek için TBMM Anayasa Uzlaşma komisyonuna verilen tekliflere bakmak yeterlidir.

Demokratik iyileşmeler ile silahsızlandırmayı karşılıklı bir tahterevalli olarak görmek çelişkili bir duruma işaret eder. Sistem içi çözüm arayanların, tedrici düzenlemelerle nihai bir sistem inşası hedefine yürüyüşte; demokratik/meşru araçlar dışındaki hal ve arayışları net olarak reddetmesi gerekir. PKK ne yaparsa yapsın demokratikleşmeden yana, devlet ne yaparsa yapsın silahsızlanmadan yana olmak zorundayız.

Makul ve dengeli bir dil ile yapılacak eleştiriler kamuya mal edildiğinde, hiçbir yapılanmanın bunları yok sayma lüksü yoktur. Hele ki bu yapı kitlesel bir tabana sahip ve de siyasete talip ise.

Bu sürecin en güçlü yanlarından biri de sürece karşı çıkan veya endişeleri olanların zannettiğinin tam aksine “bir şey alıp verme ilişkisine” dayanmamasıdır. Süreçte verilen değil alınan tek bir şey vardır o da kazanılan ‘hayat’lardır, ‘can’lardır.

AK Parti’nin on yıllık başarısının temelinde istişareye verilen önem yatıyor. Ortak aklı inşada; düzenli yapılan kamuoyu ölçümlemeleri ve en ücra birimdeki bir partilinin en aykırı fikirlerini lidere serbestçe ifade edebilmesi bu hareketin en özgün yanını oluşturmaktadır. Unutmamak lazımdır ki hiçbir başarı tesadüf değildir...

Açlık grevleri ve İmralı ile MİT görüşmeleri Kürt meselesini tüm sıcaklığıyla gündemde tutarken 10 yıllık sürede yaşananlar baş döndürüyor. AK Parti’nin iktidara geldiği 2002’deki ‘Kürt sorunu yoktur’dan, seçmeli ders eğitimine uzanan çok geniş bir yelpazedeki açılım hızına karşılık kritik süreçlerde birden yükselen şiddet sarmalı, meselenin ne kadar çetrefil olduğunu da gösteriyor.

“Türk” ve “Kürt” İslamcıların katılımıyla gerçekleştirilen forumda ittifak edilen başlıklar arasında; anadilde eğitim, yer isimlerinin iadesi, zulüm döneminin aydınlatılması, yerinden yönetimin ve demokratik zeminin güçlendirilmesi gibi hususlar vardı. Roboski olayının ruhlarda büyük bir yara açtığını da belirtmek gerekir.