Türkiye, gelecek yüzyıllarda insanlık tarihine “Türkiye Yüzyılı” şeklinde damgasını vurmak istiyorsa, öncellikle kendi değerleri ile şekillenen kimliğini yeniden inşa etmeli. Hiçbir toplum, hele ki binlerce senelik köklü kültürel gelenekleri, birikimleri, üstün meziyet ve vasıfları olan bir toplum, çok farklı özelliklere sahip bir başka topluma öykünerek ileri düzeylere gelemez.

Tam desteğini arkasına aldığı İngiltere ile 2. Dünya Savaşı sonrasında emperyalizmin bayrak yarışında öne geçen ABD'nin ve kendini, faili olduğu Holokost'un diyetini ödemek zorunda hisseden Almanya ile Haçlı damarları depreşen diğer sömürgeci ülkelerin sınırsız destekleri olmasaydı, İsrail'in bugün, tüm uluslararası hukuka ve topluma meydan okuyan bir gözü dönmüşlük içerisinde, Gazze'deki soykırım ve zulümlerine devam etmesi mümkün olamazdı.

İsrail- İran gerilimi ile ortaya çıkan tabloda üzücü olan, Gazze'de yaşanan vahşetin yeni çatışma alanları yaratma girişimi ile adeta unutturulma çabasıdır. İsrail'in Gazze'de gerçekleştirdiği soykırım, İran saldırısı ve misillemeler ile ikinci planda bırakılmaya çalışılmaktadır. Bu açıdan İsrail'in önümüzdeki günlerde Gazze'de güvenli bölge olarak gösterilen Refah'ta olası bir operasyon ile tüm bölgeyi kontrol etme girişimini gerçekleştirmesi de muhtemeldir.

Osmanlı'nın son döneminde hem padişahın hem de imparatorluğun varlığı için canını vermeye hazır olan devlet erkanının cevabını aradığı soru, çöküşün nasıl durdurulabileceğiydi. Sultan II. Abdülhamit, eli kalem tutan her aydın ve alimden önerilerini yazmasını istedi. Bunlardan Deli Nusret namındaki alim, devletin karşı karşıya olduğu sıkıntının asıl kaynağının “kaht-ı rical” olduğunu yazdı...

Kutuplaşmanın demokratik siyaset ekosistemine yönelik olumsuz etkilerinin yanında, merkez veya ılımlı pozisyonları tahrip etme özelliği vardır. Bu da aşırılığın ana akım hâline gelmesine neden olur. Siyah ve beyaz dışında hiçbir renk gözlere görünmez.